تحلیل انتقادی مبانی نظریه آزادی در دیدگاه آیزایا برلین (با تاکید بر آراء علامه جوادی آملی)

پژوهش حاضر با روش کیفی از نوع هرمنوتیک متن‌گرا درصدد پاسخ به این سوال است که «نقدهای وارده بر مبانی اندیشه آزادی در دیدگاه آیزایا برلین براساس دیدگاه و آراء علامه جوادی آملی چیست؟». یافته‌ها نشان داد که اندیشه آزادی در دیدگاه آیزایا برلین ریشه در تفکر اومانیستی و پلورالیستی دارد و نقطه عزیمت دیدگاه علامه جوادی آملی در نقد مذکور، بر اصل «مبداشناسی» استوار است. بر این اساس، انسان به عنوان موجود متناهی، در امر تکوین و تشریع به موجود نامتناهی خداوند نیازمند بوده و دامنه نیازمندی انسان به خداوند به امر ارزش‌گذاری ارزش‌ها و اولویت‌بخشی به ارزش‌ها تسرّی یافته و انسان برای هدایت، ناگزیر به اطاعت از خداوند و دنبال کردن اوامر و نواهی دین است. امری که مخالف تفکر اومانیستی و پلورالیستی در دیدگاه برلین می‌باشد.

The Critical Analysis of Principles in the Theoryof Freedom fom the View of Isaiah Berlin(With Emphasis on the Ideas of Allāma Javādi ‘Amoli)

Using a qualitative method based on textual hermeneutics, the present study aims to answer “what are the criticisms to the principles of the theory of freedom in the view of Isiah Berlin based on the idea of Allāma Javādi ‘Amoli?” The results showed that the idea of freedom in the perspective of Isiah Berlin has a root in humanistic and pluralistic thinking and that Allāma Javādi ‘Amoli’s return point in the above criticism relies on the principle of “the recognition of origin”. Accordingly, a human as a finite being, in Takwin (creation) and Tashri’ (legislation), needs an infinite being that is God. The spread of human needs to God involves the evaluation and prioritization of values too so a human has no choice but to obey God and follow the commands and prohibitions of the religion. This issue is in contrast with humanistic and pluralistic ideas in Berlin’s view.