نظریه‌‌های وحی در فلسفه سیاسی فارابی

هدف این پژوهش، بررسی نظریه‌‌های وحی در فلسفه‌‌ی سیاسی فارابی است و به این پرسش پاسخ می‌‌‌‌‌دهد که نظریه (یا نظریه‌‌های) فارابی درباره‌‌ی وحی چیست و چگونه این پدیده را تحلیل می‌‌‌‌‌کند؟ مدعای مقاله آن است که فارابی نظریه‌‌های متعدد و متفاوتی درباره‌‌ی وحی دارد. در این مقاله از روش‌‌‌‌‌های استقرایی، تحلیلی و مقایسه‌‌‌‌‌ای برای پژوهش در آثار فارابی استفاده شده و به این نتیجه رسیده است که وحی، موضوع اصلی فلسفه‌‌ی سیاسی فارابی است. فارابی در آثار خود، نقش و جایگاه وحی را در کلیت فلسفه‌‌ی سیاسی مطالعه می‌‌کند و ضمن برشمردن دو کارویژه‌‌ی‌‌‌‌‌: فرمانروایی و قانون‌‌‌‌‌گذاری برای حکومت؛ نسبت این‌‌‌‌‌دو کارویژه با وحی را به‌‌‌‌‌تفصیل توضیح می‌‌دهد. نظریه‌‌های وحی فارابی، گاه درصدد تبیین چگونگی وحی احکام الهی به پیامبر و گاه ناظر به وحی الهی به‌‌‌‌‌طور کلی است.

Theories of Revelation in Political Philosophy of Farabi

This paper aims to deal with theories of revelation in Farabi’s political philosophy and responds to this question that what is/are theory or theories of Farabi about revelation and how he analyzes this phenomenon? This article claims that Farabi has various ideas about revelation. In this article, contrastive, analytic and inductive methods have been applied for doing research on works of Farabi and conclusion has been drawn that revelation is the main issue of Farabi’s political philosophy. Farabi, in his writings, studies the role and status of revelation in generality of political philosophy and explains the relation between two specific issues of “governorship” and “legislation” for governance while taking them into detailed account with revelation. Theories of revelation of Farabi at times elucidate how divine rules were revealed to the Prophet (s) and at other times, how they observe divine revelation in general.