مواجهه‌ امر سیاسی با انسان و قدرت در غرب معاصر

امر سیاسی، مفهوم متعارضی است؛ چالش‌های پدیدارشده در بررسی رابطه‌ی متقابل انسان و سیاست در غرب معاصر این مساله را متعارض‌تر کرده است. نوشتار حاضر با این سوال مواجه است که: انسان و قدرت (به‌مثابه یک امر سیاسی دو سویه) در وضعیت‌های مختلف ایدئولوژی‌های سیاسیاجتماعی مغرب‌زمین چه بازخوردهایی تولید می‌کنند؟ ما در این نوشتار به نقد روابط متضاد امر سیاسی و انسان سیاسی خواهیم پرداخت و نگاه جدیدی حول این مساله ارائه خواهیم نمود. در این راستا با سه انسان: خطرناک، خنثی و فعال مواجه می‌شویم که از وضع طبیعی هابزی، وضع مدنی روسویی عبور کرده و به وضع اخلاقی اشمیتی روی نهاده است. آینده‌ی مبهمی که در رابطه با وضع اخلاقی پیش روی ماست، حاکی از آن است که انسان سرگشته، صرفاً تعریف مبهمی از انسان اخلاقی فعال در اختیار دارد.

The Confrontation of Political Affair with Human and Power in the Contemporary West

“Political Affair” is a contradictory concept; the emerged challenges in examining the interrelationship of “human” and “politics” in the contemporary West have made this contradictory more and more. The current paper addresses the question what feedback do human and power (as a doublesided political affair) produce in different positions of the West’s sociopolitical ideologies. In this paper we will critique the contrasting relationships between the political affair and the political human and offer a new look at the issue. In this regard, we find three human: dangerous, neutral and active that have passed Hobbes’ “natural state”, Rousseau’s “civil state”, and tended to Schmidt’s “moral state”. The ambiguous future of our moral state implies that the returned human has only an ambiguous definition of an active moral man.