الگوی پیشرفت و مسئله بحران

هدف پژوهش حاضر بررسی و ارائه الگویی برای رفع بحران‌های موجود ایران (مانند بحران محیط زیست، اقتصاد، سیاست، فرهنگ و غیره) بود. مطالعه توصیفی تحلیلی حاضر نشان داد که الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت کشور ایران، یک الگوی انتزاعی بوده که قابلیت عملیاتی شدن و حل بحران‌ها را ندارد. برای عملیاتی شدن این الگو نیاز به رویکرد کالیبراسیون استراتژیک است. در این رویکرد با توجه به دو اصل تمامیت و تغییر، در دو محور تشخیص و حل مسئله، الگوی پیشرفت با محوریت یک مسئله مشخص کالیبره می‌شود. همچنین در این پژوهش مشخص شد که چگونه در یک نگاه پدیدارشناسانه به مسئله صنعتی شدن، این مسئله در یک دور هرمنوتیک، در چارچوب سیستم اقتصاد سیاسی در ایران و جهان تعیّن می‌یابد.

Pattern of Progress and Crisis Issue

The present study aims to investigate and provide a model for resolving the existing crises in Iran (such as environmental, economic, political, cultural and other crises). The present descriptiveanalytical study showed that the IslamicIranian model of progress used in Iran, is an abstract model which could not be implemented and cannot solve the crises. To make this model work, a strategic calibration approach is needed. In this approach, due to the two principles of integrity and change, in the two axes of problem recognition and problem solving, the model of progress is calibrated by focusing on a specific problem. It also revealed how, in a phenomenological view of the problem of industrialization, this issue is being heralded in a hermeneutic context within the framework of the political economy system in Iran and the world.