بررسی سرمایه‌ی اجتماعی و رفاه اجتماعی در رابطه‌ی دولت و ملت ایران معاصر

رابطه‌ی دولت و ملت در جهان مدرن امروزی، مساله‌ی مهمی است؛ این امر در تاریخ معاصر ایران نیز قابل بررسی است. در همین راستا، متن حاضر روی سنجش ارتباط بین دولت و ملت در چارچوب مفاهیم سرمایه‌ی اجتماعی و رفاه اجتماعی متمرکز شده و با واسطه‌ی مفهومی اعتماد در سطوح اجتماعی (افقی) و سیاسی (عمودی) و به صورت رابطهی متقابل مورد مداقه قرار گرفته است. ضرورت این کار به دلیل اثرگذاری شدید سرمایه‌ی اجتماعی و تمایلات و نگرش‌های اجتماعی در توسعه است؛ بنابراین، چگونگی تاثیرگذاری سرمایه و رفاه اجتماعی بر دگردیسی‌های رابطه‌ی دولت و ملت در ایران مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. پرسش اصلی حول این است که وضعیت سرمایه‌ی اجتماعی در ایران کنونی چگونه در شکل دادن به رابطه‌ی دولت و ملت اثر می‌گذارد؟ فرضیه‌ی ما بر اساس مداقه در روابط اجتماعی و سیاسی در وضعیت ساختاری ایران صورت‌بندی شده است که می‌تواند هم شکاف‌های متقدم و متاخر بین مبانی دولت و ملت را پوشش دهد و هم راهکار احتمالی ترمیم آنها را دربر بگیرد. این متن با روش کیفی و تاریخی و با بهره‌گیری از نگرش دیالکتیکی پردازش شده و مشخص می‌کند که تحولات پایه‌ای در سطوح اجتماعی و سیاسیِ تاریخ معاصر ایران، تداوم نسبی یافته است و سرمایه‌ی اجتماعی در حالتی بحرانی قرار دارد.