ایران و راهبردهای دستیابی به رهبری منطقه ای

ایران، پهناورترین کشور پیرامون خلیج فارس و از بزرگ ترین کشورهای منطقه ی خاورمیان ه است؛ لذ ا ظرفیت بالای ی ر ا برای نقش آفرین ی د ر منطق ه به عنوان قدرت منطقه ای دارد و این افق را دنبال می کند که این نقش از سوی کشورهای منطقه و فرامنطقه پذیرفته شود. با این وجود، قدرت منطقه ای رو به افزایش ایران، دگرگون کننده یتوازن قوا در این نقطه ی جغرافیایی ست و واکنش دیگران را به دنبال دارد؛ چراکه هر اندازه شکاف های قدرت بیش تر شود، احساس تهدید افزایش یافته و مقاومت بیش تری از سوی کشورهای ضعیف برای پذیرش نقش ایران صورت خواهد گرفت. احساس ترس ایجادشده در این شرایط، فضای مانور قدرت منطقه ا ی ر ا محدو د می کند و وابستگی کشورهای کوچک به سایر قدرت های فرامنطقه ای را تشدید نموده، و زمینه ی حضور خارجیان را فراهم می سازد؛ این روند به ایجاد یک فضای غیردوستانه منتهی می شود. تحقیق حاضر می خواهد استراتژی مناسبی را پیشنهاد کند که با درپیش گرفتن آن، بتوان فضای ایران هراسی موجود را خنثی کرده و حساسیت حضور و کنش گری خود در منطقه را از بین ببرد. اتخاذ رویکرد رهبری مبتنی بر الهام بخشی، همکاری و توافق دسته جمعی می تواند فضای تهدیدآمیز را خنثی یا کم اثر نماید.