درآمدی بر اندیشه ی کلامی - سیاسی علامه میرحامد حسین هندی

سلطه ی استعمار، شکاف های درون دینی در شبه قاره هند، بحران هایی مانند ردیه های علمی بر اندیشه ی شیعی و تاثیر پذیری منفی حکومت شیعی، از معضلات زمانه یمیر حامد حسین است. این تهدیدات مبانی شیعه را در بعد اندیشه و رفتار سیاسی آن زمان مورد هجمه قرار می دهد. او از عالمان شیعی است که به تبیین کلامیسیاسی از نظام سیاسی امامت پرداخته است. رویکرد اصلاحی در حوزه ی اندیشه بررد انگاره های خلافت و تاثیر استعمار بر اندیشه ی امامت، نقطه ی تمرکز وی بوده است. روش وی در زمینه ی کلام سیاسی درعبقات الانوار در بررسی مسایل امامت و خلافت، روش استنتاج عقلی و نقلی از روایات و تحلیل محتواست. میرحامد حسین علی رغم بهره مندی از فضای مناسب حکومتی، در ارتباط با حکومت زمانه عزلت گزید؛ اما در برابر استعمار، با اتکا بر تولیدات داخلی و در ارتباط با دیگر مذاهب اسلامی، با اتخاذ وحدت عملکردی، به رفتار سیاسی خود چهره ی ویژه ای بخشید. بررسیاقدامات کلامیسیاسی وی در پاسخ به بحران های معرفتی جامعه ی دینی وتبیین نظام سیاسی امامت موضوع این نوشته بوده و مساله ی اصلی ما در نوشتار حاضر، تحلیل شکل گیری مبانی اندیشه ی سیاسی و استخراج آرای سیاسی از آثارموجود نام برده خواهد بود.