ارایه مدل انتقال فناوری از بخش تحقیق و توسعه به صنعت در صنایع دفاعی

انتقال فناوری، امکان دسترسی و کسب فناوری جهت کاربرد موثر آن برای توسعه اقتصادی و رشد فناورانه صنعت و بهبود کیفیت و کارآمدی را فراهم می نماید و زمانی در یک سازمان محقق میشود که برای آن مدلی یکپارچه و نظاممند و متناسب با سطح بلوغ فناوری و ماهیت آن وجود داشته باشد تا فناوری درست شناسایی شود، انتقال یابد و بکار رود. هدف این مقاله، شناسایی عوامل موثر بر انتقال فناوری از بخش تحقیقوتوسعه به صنعت در صنایع دفاعی و ارایه مدل بومی برای آن میباشد. برای این منظور، پس از بررسی ادبیات موضوع و مدلهای رایج انتقال فناوری و مصاحبه با صاحبنظران و متخصصان صنایع دفاعی، عوامل موثر بر انتقال فناوری در 6 بعد راهبردی، انتقالدهنده، فناوری، گیرنده فناوری، نتایج و دستاوردها و روش انتقال دستهبندی شدند. در ادامه با استفاده از مصاحبه و نظرسنجی از 10 نفر از متخصصان و همچنین با توزیع پرسشنامه در بین 40 نفر از کارشناسان مرتبط و اجرای آزمون تی، تاثیر این عوامل بر انتقال فناوری در صنایع دفاعی بررسی گردید. در نهایت با توجه به عوامل شناخته شده و بر اساس مصاحبه با کارشناسان مرتبط با موضوع، مدل نهایی و بومی این پژوهش طراحی گردید. بر اساس نتایج این پژوهش، انتقال فناوری باید فرآیندی از ابتدای فاز امکانسنجی پروژه در نظر گرفته شود و در کنار آن، تداوم همکاری انتقالدهنده با گیرنده جهت ارتقای سطح عناصر منتقل شده باید مورد تاکید قرار گیرد. بکارگیری مدل این پژوهش میتواند به موفقیت پروژه انتقال فناوری کمک شایانی نماید.