تبیین پویایی کنش‌ های انسانی در سازمان با رویکرد قوم‌ شناسی انتقادی: ساخت نظریه همه‌گیری (سرایت) کوتولگی

یکی از مهم‌ترین عوامل در توسعه پارک ‌های علم و فناوری درک کنش‌های انسانی – سازمانی است که پدیده‌ای پیچیده و پویا می‌باشد. این کنش‌ها در پارک‌های علم و فناوری به دلیل محوریت کارگران دانشی و همچنین ناهمگونی نیروهای انسانی از اهمیت بالایی برخوردار است؛ بنابراین نیاز است تا با استفاده از نظریه‌های معتبر این کنش‌ها را تحلیل و بر این اساس برنامه‌ریزی لازم صورت گیرد. در این راستا این مقاله به تبیین نظریه تشریح کننده پویایی کنش‌های انسانی‌-‌سازمانی حاصل از قوم‌شناسی انتقادی ‌و با استفاده از رویکرد پویایی‌شناسی سیستم‌ها می‌پردازد. این نظریه که تبیین‌کننده اثرگذاری و توفق نیروهای ضعیف و بد سازمان بر نیروهای خوب و دانشی و سپس بر کل سازمان است نظریه همه‌گیری (سرایت) کوتولگی نام‌گذاری شده‌است. این نظریه تبیین‌کننده رفتار بعضی از پارک‌های علم و فناوری در ایران ‌می‌باشد. بعد از تبیین نظریه و ساخت مدل آن؛ شبیه‌سازی مدل تحت سیاست‌های مختلف نشان داد که اثرگذاری نیروها در تغییر سیستم بر اساس ارزیابی عملکرد باعث تضعیف همه‌گیری می‌شود. به‌ عبارت ‌دیگر استفاده نیروهای خوب از نظریه‌های فراموشی سازمانی و جهل سازمانی در کوتاه‌مدت دارای اثر مثبت می‌باشد ولی در بلندمدت رفتار همه‌گیری کوتولگی را اصلاح نمی‌کند. ولی با ایجاد سیستم ارزیابی عملکرد و اثرگذاری افراد بر اساس آن در تغییر ساختارها و سیستم‌های سازمان، رفتار مدل نشان‌دهنده بهبود اساسی سازمان بود.