شناسایی و اولویت بندی عوامل کلیدی موفقیت پروژه‌های طراحی‌محصول با رویکرد جمع‌سپاری در صنعت فناوری اطلاعات

جمع‌سپاری یکی از راهبردهای همکاری در نوآوری باز است که با بهره‌گیری از امکانات فناوری اطلاعات (it) بستری را برای حضور فعال جمعیت‌های آنلاین در فعالیت‌های مختلف شرکت‌ها نظیر طراحی‌محصول فراهم کرده‌است. با این حال تعداد پروژه‌هایی که در این حوزه به نتایج قابل قبول نرسیده و کارایی لازم را نداشته‌اند نیز کم نبوده‌است. این پژوهش درصدد شناسایی و تعیین اولویت برای شاخص‌های موفقیت در جمع‌سپاریطراحی‌محصول و بهبود آن بوده‌است. این تحقیق از نوع تحقیقات آمیخته است که در قسمت کیفی، تحلیل مضمون و در قسمت کمی با روش توصیفی پیمایشی صورت گرفته‌است. جامعه تحقیق شامل تمام کارشناسان،نخبگان و متخصصان حوزه جمع‌سپاری بود، در همین راستا ابتدا با استفاده از ادبیات پیشین تعدادی عوامل استخراج شد سپس به کمک مصاحبه با 10 نفر از کارشناسان،مدیران سازمان‌هایی که تجربه استفاده از جمع‌سپاری را در طراحی‌محصول داشته‌اند، در مجموع 36 عامل حیاتی برای موفقیت جمع‌سپاری مورد شناسایی قرار گرفت که با روش دلفی غربالسازی شدند و  به کمک روش بهترینبدترین (bwm) اولویت‌بندی شدند. از میان ابعاد چهارگانه جمع‌سپاری به ترتیب «مشارکت‌کنندگان»، «سیستم it»، «مدیریت سازمان» و «کارمندان» و نیز در میان عوامل این ابعاد، «کیفیت عملکرد مشارکت‌کنندگان»، «کیفیت سیستم it»، «فرآیند کنترل و نظارت» و «کارآیی کارمندان» به ترتیب دارای بیشترین اهمیت بودند.