مدلسازی و سیاست‌گذاری نظام نوآوری فنیبخشی در صنعت پتروشیمی با رویکرد پویایی‌شناسی سیستم‌ها

سیاست‌گذاری علم و فناوری، به سیاست‌هایی اتلاق می‌گردد که رسیدن فناوری به بازار، رسیدن ایده به ثروت و بهره‌برداری از فناوری را تسهیل می‌نمایند. اجرای سیاست‌‌های توسعه علم و فناوری در هر کشور از طریق تقویت شرکت‌‌های دانش‌‌بنیان و موسسات پژوهشی، نقش موثری در افزایش کارآفرینی و رشد تولید ناخالص داخلی خواهد داشت. پژوهش حاضر، بر رویکردهای نظام نوآوری صنعت پتروشیمی به‌عنوان یکی از ارکان مهم سیاست‌گذاری علم و فناوری، متمرکز است. پویایی‌شناسی سیستم‌ها برای مدل‌سازی نظام نوآوری فنیبخشی در صنعت پتروشیمی استفاده شده است تا بتوان با نمودارهای علی این رویکرد پویایی‌شناسی سیستم، حرکت موتورهای پیشران پتروشیمی را براساس موتورهای فناوری‌های پتروشیمی تحلیل کرد و همچنین مدلی برای سیاست‌گذاری علم و فناوری ارائه نمود. نتایج بدست‌آمده از اعتبارسنجی مدل ارائه شده، نشان‌دهنده عملکرد قابل قبول کلیه کارکردهای نظام نوآوری (بیش از 85%) می‌باشد. با توجه به نتایج، 4 سناریو برای اعطای پاداش توسط صنعت به هریک از فناوری‌ها پیشنهاد و تحلیل شده‌اند. تحلیل سناریوها برای اعطای پاداش توسط صنعت به واحدهای فناورانه، نشان داد که صنعت باید پاداش‌های خود را به صورت موزون و براساس عملکرد هر فناوری به آنها اختصاص دهد تا در نتیجه آن سود صنعت افزایش یابد.