ارزیابی دانش فنی کشاورزان در رابطه با زراعت زعفران ( مورد مطالعه: استان خراسان ‌جنوبی)

یکی از عوامل پائین بودن میزان عملکرد زعفران در ایران، عدم اطلاعات کافی و ناآشنا بودن زعفران کاران با  اصول کشت و کار علمی این گیاه نقدینه است. در این تحقیق، هدف این بود که با ارزیابی دانش کشاورزان استان خراسان جنوبی در مورد کشت زعفران، نقاط ضعف و قوت آنان مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان از طریق انتقال یافته های این پژوهش به متولیان و کشاورزان، قدم های موثری را در جهت افزایش عملکرد، برداشت. برای بررسی این موضوع، پرسشنامه ای محقق ساخت شامل 36 سوال در مورد مسائل کاشت، داشت و برداشت زعفران و 13 پرسش پیرامون اطلاعات عمومی و سوالات ترویجی به تعداد 235 عدد در بین جامعه آماری زعفران کاران استان خراسان جنوبی به صورت تصادفی طبقه ای(و برای اینکه نمونه نماینده جمعیت تحت مطالعه باشد) توزیع گردید. متغیر وابسته، نمره کل آزمودنی ها برای پاسخ صحیح آن ها بود. مقایسه آماری بین میانگین سطوح مختلف هر یک از متغیرهای مستقل (با اثر معنی دار) با استفاده از نرم افزار sas و روش توکیکرامر انجام شد.کسانی که در کلاس های ترویجی شرکت نموده بودند، افرادی که تحصیلات آن ها دیپلم و بالاتر بود و همچنین کسانی که محصولات خود را بیمه نکرده بودند در سطح معنی داری  یک درصد، به تعداد سوالات بیشتری، پاسخ صحیح دادند. کسانی که وام دریافت نموده بودند و افرادی که در روستا زندگی می کردند در سطح معنی داری 5 درصد، به سوالات بیشتری، پاسخ صحیح دادند. لازم است از طریق برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلندمدت، سطح دانش کشاورزان منطقه را افزایش داد.