اثر قارچ پلوروتوس فلوریدا بر ترکیب شیمیایی، تجزیه پذیری شکمبه ای و تولید گاز بقایای علوفه ای زعفران

با توجه به سطح زیر کشت و میزان تولید زعفران در کشور و به ویژه در استان های خراسان و نیاز روز افزون به تولید علوفه، استفاده بهینه از بقایای علوفه ای این گیاه می تواند نقش مهمی در تامین بخشی از نیاز علوفه دام ها در این استان ها داشته باشد. تحقیق حاضر به منظور تعیین ترکیب شیمیایی و تجزیه پذیری شکمبه ای ماده خشک بقایای علوفه ای زعفران عمل آوری شده با قارچ صدفی پلوروتوس فلوریدا به روش های درون کیسه ای و آزمون تولید گاز در آزمایشگاه تغذیه دام دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند با 2 تیمار و بر مبنای آزمون مقایسه دو میانگین (تی- استیودنت) انجام شد. به این منظور، بقایای علوفه ای زعفران در اواخر مرحله رکود گیاه برداشت و با قارچ پلوروتوس فلوریدا عمل آوری گردید. نتایج بر مبنای آزمون مقایسه دو میانگین (تی- استیودنت) و با استفاده از نرم افزار آماری sas تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که فرآیند عمل آوری با قارچ، موجب کاهش معنی دار ماده خشک، فیبر نامحلول در شوینده خنثی و فیبر نامحلول در شوینده اسیدی و افزایش معنی دار پروتیین خام بقایای علوفه ای زعفران شد (مقادیر ماده خشک، پروتیین خام، فیبر نامحلول در شوینده خنثی، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی و خاکستر نمونه ها قبل از عمل‌آوری به ترتیب 9/93، 6/6، 9/45، 0/38 و 2/5 درصد ماده خشک و پس از عمل آوری به ترتیب 7/67، 8/14، 2/28، 7/26 و 7/6 درصد ماده خشک بود). عمل آوری سبب افزایش معنی دار فراسنجه های تجزیه-پذیری ماده خشک در شکمبه شامل بخش سریع تجزیه، بخش کند تجزیه و ثابت نرخ تجزیه شد. همچنین عمل آوری بقایای زعفران سبب افزایش معنی دار تولید گاز حاصل از بخش با پتانسیل تجزیه‌پذیری، انرژی قابل متابولیسم، قابلیت هضم ماده آلی و غلظت اسیدهای چرب کوتاه زنجیر شد. به طور کلی، به نظر می رسد که عمل آوری با قارچ صدفی پلوروتوس فلوریدا باعث بهبود ارزش غذایی بقایای زعفران شد.