اثرات کاربرد اسید هیومیک به صورت خاکی و محلول پاشی بر خواص کمی و کیفی زعفران

این مطالعه به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 95-1394 در منطقه بیله‌وار استان کرمانشاه انجام شد. ﻓﺎﮐﺘﻮر‌ﻫﺎی مورد بررسی ﺷﺎﻣﻞ چهار سطح اسید‌هیومیک سافرون (0، 1، 2 و 3 لیتر در هکتار) برای محلول‌پاشی و چهار سطح اسیدهیومیک گرانوله (0، 10، 20 و 30 کیلوگرم در هکتار) به صورت مصرف در خاک، در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر اسید‌هیومیک با استفاده از تیمار 20 کیلوگرم اسید‌هیومیک گرانوله با کاربرد خاکی + محلول پاشی 3 لیتر اسید‌هیومیک سافرون در هکتار، در مقایسه با تیمار شاهد سبب افزایش 42.73 % در تعداد گل، 71.03% در عملکرد گل‌تر، 130.19 % در عملکرد کلاله تر، 78.83 % در عملکرد کلاله خشک، 46.93 % در قطر بنه، 65.75 % در وزن بنه و 102.51 % در طول برگ زعفران شد. درصد پیکروکروسین کلاله زعفران با کاربرد 10 کیلوگرم اسید‌هیومیک گرانوله و 2 لیتر اسید‌هیومیک سافرون در هکتار از 8.71 % به 13.61 % نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. استفاده از 10 کیلوگرم اسید‌هیومیک خاکی و 3 لیتر اسید‌هیومیک سافرون در هکتار بیشترین اثر‌گذاری بر درصد سافرانال داشت که سبب افزایش از 7.19 % به 11.59 % نسبت به تیمار شاهد شد. استفاده از 20 کیلوگرم اسید‌هیومیک گرانوله خاکی و 2 لیتر اسید‌هیومیک سافرون مایع در هکتار میزان کروسین را از 7.208 % به 14.26 % نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. همچنین نتایج نشان دادند که اثر اسید‌هیومیک خاکی و اسید‌هیومیک سافرون و همچنین اثر متقابل آن‌‌ها بر عناصر موجود در برگ زعفران معنی‌‌دار بود به‌طوری‌که در مصرف تلفیقی 30 کیلوگرم اسید‌هیومیک خاکی در هکتار و 3 لیتر اسید‌هیومیک سافرون در هکتار، نسبت به شاهد موجب افزایش 39.67 % در آهن، 52.44% در روی، 1.11 برابر در فسفر، 1.12 بربر در مس و 1.45 برابر در منگنز موجود در برگ شد.