افزایش بیان ژن Pgc-1 آلفا همراه با تغییرات ساختاری بطن چپ در اثر فعالیت استقامتی

چکیده:مقدمه:فعالیت استقامتی بر ساختار و عملکرد قلب تاثیر میگذارد و کارآیی آن را بهبود میبخشد، از طرف دیگر فاکتور pgc-1 موجب افزایش تکثیر میتوکندری در قلب میشود. بنابراین هدف این پژوهش بررسی تاثیر یک دوره فعالیت استقامتی بر بیان ژن pgc-1آلفا در بطن چپ است.روش پژوهش: بدین منظور 14 رت (20±113گرم) تحت شرایط کنترل شده (دما، چرخه روشنایی و تاریکی و دسترسی آزاد به آب و غذا) نگهداری و بعد از آشناسازی (24±231 گرم) به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (7 سر) و تجربی (7 سر) تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه استقامتی (30 متر در دقیقه، 50 دقیقه در هر جلسه، 6 جلسه در هفته به مدت 14 هفته) را روی تردمیل اجرا کرد و با گذشت 48 ساعت از پایان آخرین جلسه تمرینی همراه با گروه کنترل بی هوش و تشریح شدند، سپس بطن چپ آنها خارج و با استفاده از روش real time-pcr و سونوگرافی به ترتیب میزان بیان ژن pgc-1 آلفا و تغییرات ساختاریبطن چپ اندازه گیری شد، در پایان برای مقایسه داده ها از آزمون آماری t استفاده شد.یافته ها:نتایج نشان داد، در اثر 14 هفته تمرین استقامتی تغییرات ساختاری در بطن چپ رخ می دهد که توسط افزایش معنی دار حجم ضربه ای (003/0p = ) و همچنین افزایش معنی دار قطر پایان دیاستولی بطن چپ (008/0p = ) گروه تجربی در مقابل گروه کنترل مشخص شد، در پایان مشخص شد که میزان بیان ژن pgc-1 آلفا درگروه تجربی به طور معنیداری نسبت به گروه کنترل بالاتر است (001/0p = ).نتیجه گیری: فعالیت استقامتی همسو با تغییرات ساختاری و عملکردی در بطن چپ (افزایش حجم ضربه ای و قطر پایان دیاستولی بطن چپ) موجب افزایش بیان ژن pgc-1 آلفا می شود.