بررسی اثر زالودرمانی برمیزان ادم مغزی و نقص های نورولوژیک ناشی از سکته مغزی در موش صحرایی

چکیده:مقدمه:سکته مغزی سومین عامل مرگ و میر در جهان است که سالانه منجر به شش میلیون مرگ می شود. استفاده از زالو در درمان بیماری ها یکی از قدیمی ترین روش های درمانی می باشد. به همین علت در این مطالعه اثر زالودرمانی بر میزان ادم مغزی و نارسایی های نورولوژیک ناشی از سکته ی مغزی بررسی شده است.روش پژوهش: در این بررسی 18 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول؛ گروه کنترل، آب مقطر دریافت کردند، گروه دوم؛ گروه زالو درمانی که دوبار تحت زالودرمانی قرار گرفتند: نوبت اول 10 روز قبل از جراحی و نوبت دوم 2 ساعت قبل از جراحی. در این دو گروه القای ایسکمی توسط انسداد شریان میانی مغز به مدت 60 دقیقه انجام شد و میزان ادم مغزی و نقص های نورولوژیک مورد بررسی قرار گرفت. گروه سوم؛ گروه شم که تیمار و القای ایسکمی در آن ها صورت نگرفت. ارزیابی ادم مغزی با استفاده از نرم افزار spss18 با مقایسه میانگین ها به روش lsd و امتیاز نقص های نورولوژیک با استفاده از آزمون mann-whitney u انجام گرفت.یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد که زالودرمانی سبب کاهش میزان ادم مغزی(72/0±91/80) و امتیاز نقص های نورولوژیک می شود(05/0(p < .نتیجه گیری: به نظر می رسد زالودرمانی به واسطه ی کاهش میزان ادم مغزی، اثر حفاظتی در برابر آسیب نورونی داشته و عوارض ناشی از سکته ی مغزی را کاهش دهد.