عوامل تعیین کننده رفتار مسواک زدن در دانش آموزان پسر شهر تهران: کاربرد الگوی رویکرد فرایندعمل بهداشتی

چکیده:مقدمه:: شناخت بیشتر تعیین کننده‌های یک رفتار منجر به افزایش احتمال موفقیت مداخلات در جهت اصلاح آن رفتار خواهد شد. هدف مطالعه کنونی تعیین عوامل تاثیرگذار بر رفتار مسواک زدن در دانش آموزان مدارس پسرانه شهر تهران با استفاده از الگوی رویکرد فرایند اقدام بهداشتی بود.روش پژوهش: با استفاده از نمونه‌گیری چندمرحله ای 178 نفر از دانش آموزان مدارس راهنمایی شهر تهران برای شرکت در یک مطالعه مقطعی انتخاب شدند. دانش آموزان به سوالات پرسشنامه خودایفا مشتمل بر سوالات دموگرافیک، خطر درک شده، خودکارآمدی، انتظارات پیامد، قصد رفتاری، برنامه‌ریزی برای عمل و برنامه‌ریزی برای از عهده بر آمدن و رفتار مسواک زدن پاسخ دادند. داده‌ها با آزمون‌های آماری کای اسکویر، تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز مسیری آنالیز شدند.یافته ها:قوی‌ترین ضریب همبستگی بین سازه‌های برنامه‌ریزی برای از عهده برآمدن و برنامه‌ریزی برای عمل (01/0 > p، 780/0 = r) و ضعیف ترین بین برنامه‌ریزی برای عمل و انتظار پیامد (05/0 > p، 173/0 = r) بود. سازه‌ها قادر به پیش‌بینی 3/40 % واریانس رفتار مسواک زدن و 4/38 % واریانس قصد بودند (01/0 > p). قصد رفتاری (48/0 = ib ، 01/0p < ) و خودکارآمدی قوی ترین پیش بینی کننده های رفتار مسواک زدن بودند(28/0 = ib ، 01/0p < ).نتیجه گیری:الگوی رویکرد اقدام بهداشتی چهارچوب نظری مناسبی را برای بررسی عوامل رفتاری تاثیرگذار بر رفتار مسواک زدن فراهم کرده است و استفاده از آن در طراحی مداخلات آموزشی توصیه می‌شود.