بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای معنوی بر میزان تاب‌آوری و امیدواری دانشجویان جدیدالورود

مقدمه: یکی از مشکلات دانشجویان جدیدالورود مسیله احساس غربت، تنهایی، دلتنگی برای خانواده و شهر است. کنار آمدن با این احساس به عوامل متعددی از جمله میزان تاب‌آوری و امیدواری دانشجویان دارد و در این راستا سبک مقابله مذهبی می‌تواند بر میزان تاب‌آوری و امیدواری آنان بیفزاید. پژوهش حاضر جهت بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای معنوی بر میزان تاب‌آوری و امیدواری دانشجویان جدیدالورود دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال تحصیلی 92-91 طراحی شد.روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی (طرح پیش آزمون- پس آزمون) با گروه کنترل است. جمعیت مورد مطالعه دانشجویان جدیدالورود مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره دانشگاه سیستان و بلوچستان در مهرماه 1391 بود که احساس غربت، بی تابی و نگرانی داشتند. ابتدا به شیوه نمونه‌گیری در دسترس تعداد 48 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب و سپس به شیوه تصادفی در دو گروه مساوی قرار گرفتند. گروه مداخله در چهار هفته و طی هشت جلسه به صورت گروهی تحت آموزش‌های راهبردهای معنوی قرار گرفت و گروه کنترل هیچ گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. میزان تاب‌آوری و امیدواری دو گروه در دو مرحله (قبل از شروع مداخله و سه هفته پس از مداخله) از طریق مقیاس‌های تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003) و امیدواری اسنایدر (1991) با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس و با کمک نرم‌افزار spss17 مورد مقایسه قرار گرفت.یافته‌ها: پس از مداخله میانگین نمرات تاب‌آوری (001/0p < ) و امیدواری (001/0p < ) گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنی‌داری افزایش یافته بود.نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد آموزش راهبردهای معنوی در افزایش میزان تاب‌آوری و امیدواری افراد موثر است.