بررسی تاثیر عصاره اتانولی آلوئه ورا بر برخی از بیومارکرهای بیماری های قلبی- عروقی در موش های تیمار شده با نانوذره دی اکسید تیتانیوم

زمینه و هدف: بیماری های قلبی- عروق به ویژه آترواسکلروریس نمونه ای ار بیماری های التهابی می باشد که نقش تنش اکسیداتیو و اکسیداسیون لیپیدها در آن به خوبی اثبات شده است. با توجه به ایجاد آسیب های فراوان به وسیله رادیکال های آزاد، در دنیای امروزی مطالعات فراوانی روی گیاهانی که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی می باشند صورت می پذیرد. آنتی اکسیدان ها ترکیباتی هستند که باعث مهار سوبستراهای در معرض اکسیداسیون می شوند. در این تحقیق اثرعصاره اتانولی آلوئه ورا بر برخی از بیومارکرهای بیماری قلبی- عروقی در موش های تیمار شده با نانوذره دی اکسید تیتانیوم مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: در این مطالعه از 30 سر موش آزمایشگاهی در 6 گروه استفاده شد. بر طبق برنامه، موش ها نانوذره دی اکسید تیتانیوم با غلظت 100 میلی گرم بر کیلوگرم و عصاره اتانولی گیاه آلوئه ورا با غلظت های 100، 200 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم را به مدت 30 روز دریافت نمودند. سطوح پلاسمایی مالون دی الدئید، سیالیک اسید تام، تروپونین iو کراتین کیناز mb در انتهای دوره تیماردهی مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره اتانولی آلوئه ورا با استفاده از رادیکال آزاد dpph و نیز میزان فنل تام آن مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که تجویز خوراکی نانوذره دی اکسید تیتانیوم از طریق تحریک فعالیت اکسیداتیو باعث افزایش معنی داری در سطوح پلاسمایی مالون دی الدئید گردید. سطوح پلاسمایی تروپونینi ، کراتین کیناز mb و سیالیک اسید تام نیز به طور معنی داری افزایش یافت. با افزایش غلظت عصاره آلوئه ورا، میزان فنل تام و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره افزایش نشان داد. تجویز خوراکی عصاره به طور معنی داری سطوح پلاسمایی بیومارکرهای آسیب قلبی- عروقی را در موش های تیمار شده با نانو ذرهدی اکسید تیتانیوم کاهش داد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده عصاره اتانولی آلوئه ورا به عنوان یک ترکیب آنتی اکسیدان قادر به کاهش سطوح آسیب های قلبی- عروقی در موش های تیمار شده با نانو ذره دی اکسید تیتانیوم می باشد.