بررسی اثر رژیم غذایی سرکه سیب بر بافت‌ هپاتوپانکراس و فلور باکتریایی روده در میگوی وانامی litopenaeus vannamei

زمینه و هدف: تولیدات طبیعی اسیدهای آلی هم چون سرکه سیب، اغلب با کاهش یا تغییر در باکتری‌های موجود در دستگاه گوارش و اسیدی کردن روده در میزبان، موجب جلوگیری از رشد باکتری‌های مضر در میزبان می‌شوند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر جیره غذایی حاوی سرکه سیب بر شمارش کلی تعداد هموسیت ها، بافت‌شناسی هپاتوپانکراس و فلور باکتریایی روده میگوی وانامی است.روش کار: در این مطالعه تعداد 225 قطعه میگو وانامی با وزن 04/0±2/10 گرم با رژیم غذایی حاوی سطوح مختلف سرکه سیب به مدت 60 روز تغذیه شدند. تیمارها شامل، سه جیره‌ی آزمایشی حاوی سطوح صفر، 2% و 4% سرکه سیب بود. در پایان دوره به صورت تصادفی از میگوها نمونه‌برداری شد. جهت اندازه‌گیری تعداد هموسیت کل، همولنف از قسمت شکمی نمونه‌ها برداشته و تعداد سلول‌های b و r، مساحت توبول ها در بررسی بافت‌شناسی اندازه‌گیری گردید. از طرفی، جهت بررسی فلور باکتریایی روده(log cfu g-¹) از محیط کشت نوترینت آگار به همراه نمک استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که تعداد کل هموسیت در میگوهای تغذیه شده با سرکه سیب افزایش معنی‌داری داشت(05/0> p ). علاوه بر این، از لحاظ تعداد سلول‌های کیسه‌ای و مساحت توبول های هپاتوپانکراس تفاوت معنی‌داری در تیمارها مشاهده نشد(05/0 ). کل باکتری‌های قابل‌کشت در روده میگوهای تغذیه شده با سرکه سیب کاهش معنی‌داری در مقایسه با گروه شاهد داشت(05/0>p ).نتیجه گیری: این مطالعه، به عنوان اولین اطلاعات گزارش شده در مورد استفاده از سرکه سیب در رژیم غذایی آبزیان می‌باشد. این یافته‌ها نشان داد که سرکه می‌تواند به‌عنوان جایگزینی مناسب برای اسیدهای آلی معرفی و پتانسیل بزرگی برای استفاده از این ماده در جیره غذایی میگوی وانامی وجود دارد.