بررسی فعالیت آنزیم های گوارشی، ترکیب بیوشیمیایی لاشه و فلور باکتریایی روده بچه ماهی صبیتی(Sparidentex Hasta) در پاسخ به سطوح مختلف زایلواولیگوساکارید جیره

زمینه و هدف: پربیوتیک ها به عنوان اجزا غذایی غیرقابل هضم، سلامتی میزبان را از طریق رشد یا فعال نمودن گزینشی تعداد محدودی از باکتری های مفید دستگاه گوارش تحریک و فعالیت باکتری های بیماری زا را کاهش می دهند. این مطالعه اثرات سطوح مختلف لاکتوفرین جیره بر فعالیت آنزیم های گوارشی، ترکیبات بیوشیمیایی لاشه و فلور باکتریایی روده بچه ماهی صبیتی (sparidentex hasta) را مورد بررسی قرار می دهد.روش کار: برای این منظور تعداد 405 قطعه ماهی با میانگین وزنی 0/3± 7/64 گرم(45 قطعه در هر تکرار) از پژوهشکده آبزی-پروری جنوب کشور تهیه شد. این مطالعه در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 3 تکرار در داخل تانک های فایبرگلاس 300 لیتری انجام گردید. بچه ماهیان به مدت 42 روز با جیره های حاوی 0، 5/0 و 1 درصد زایلواولیگوساکارید تغذیه شدند. در پایان آزمایش نمونه های لاشه و روده برای بررسی ترکیب بیوشیمیایی بدن، فعالیت آنزیم های گوارشی و فلور باکتریایی روده جمع آوری شدند.یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که زایلواولیگوساکارید جیره، فعالیت آنزیم های گوارشی شامل آلکالین پروتیاز، آمیلاز و لیپاز ماهی صبیتی را تغییر نداد(p > 0/05). در این آزمایش رابطه همبستگی ضعیف، مثبت و غیر معنی داری بین پربیوتیک جیره و فعالیت آنزیم آلکالین پروتیاز، آمیلاز و لیپاز مشاهده شد (p > 0/05). نتایج این مطالعه نشان داد که سطوح مختلف پربیوتیک تاثیری بر روی ترکیب بیوشیمیایی بدن شامل پروتیین، چربی، خاکستر و رطوبت و فلور باکتریایی روده ندارد( p > 0/05).نتیجه گیری: به طور کلی، این مطالعه نشان داد که فعالیت آنزیم های گوارشی به وسیله پربیوتیک جیره تحت تاثیر قرار نگرفت. علاوه بر این، افزودن 5/0 و 1 درصد زایلواولیگوساکارید به جیره اثرات معنی داری بر ترکیب بیوشیمیایی بدن و فلور باکتریایی روده ماهی صبیتی نیز ندارد.