تاثیر سطوح مختلف شوری بر شاخص های خون شناسی ماهی سی باس آسیایی(Lates calcarifer)

زمینه و هدف: استرس در محیطهای پرورشی و طبیعی همواره وجود دارد، شوری نیز یکی از فاکتورهای استرس زای محیطی است که بر فیزیولوژی، کارایی رشد و جذب غذا در ماهی موثر می باشد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر استرس شوری بر فاکتورهای خونی در ماهی سی باس آسیایی(lates calcarifer) می باشد، تا شرایط مناسب رشد ماهی و حدتحمل آن به غلظت های شوری به هنگام سازش پذیری در انتقال به آب های با شوری های مختلف معین گردد.روش کار: در این تحقیق ابتدا ماهیان جوان با وزن اولیه ی 0/411±34/36 به مدت 14 روز به تدریج به شوری آب سازگار شدند. سپس آزمایش های مربوطه به مدت 30 روز تحت تیمارهای مختلف شوری 0، 15، 35 و 50 گرم در لیتر ادامه یافت. این آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار شوری و هرتیمار با سه تکرار انجام گردید که ماهیان بین 12 تانک فایبرگلاس توزیع شدند و هر تکرار حاوی 15 قطعه ماهی بود. در پایان آزمایش از سیاهرگ ساقه ی دمی ماهیان خونگیری انجام و شاخص های خونی اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که با کاهش میزان شوری آب بین هیچ یک از تیمارها با هم و با گروه شاهد از نظر میزان فاکتورهای خونی بررسی شده اختلاف آماری معنی داری وجود ندارد(05/?p). نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان می دهد که روند تدریجی تغییر شوری محیط از آب دریا با شوری50گرم بر لیتر به آب شیرین با شوری 0 گرم بر لیتر، به عنوان عامل استرس زا برای ماهی یوری هالین سی باس آسیایی (lates calcarifer) شناخته نمی شود و این ماهی توانایی سازش با سطوح مختلف شوری را داشته که نشان دهنده غلبه موفق آن بر استرس محیطی وارد شده است.