بررسی اثر لاکتوباسیلوس برویس، بومی ایران، بر یادگیری شرطی احترازی غیر فعال در رت نر تحت شرایط استرس مزمن

زمینه و هدف: پروبیوتیک‌ها مکمل‌های غذایی و دارویی تهیه شده از میکروارگانیسم‌های زنده می‌باشند که با بهبود تعادل میکروبی روده، اثرات مفیدی بر روی میزبان (انسان یا حیوان) اعمال می‌کنند. تحقیقات نشان داده که مواد غذایی از طریق اعصاب واگ می‌توانند بر روی مغز و هورمون‌های عصبی تاثیر بگذارند. از این رو این احتمال وجود دارد که پروبیوتیک‌ها بتوانند با تنظیم فعالیت‌ بخش‌هایی مختلف مغز، بر بهبود کارکرد آن موثر باشند.هدف از این مطالعه بررسی تاثیر، لاکتوباسیلوس برویس، پروبیوتیک‌ بومی جدا شده از لبنیات سنتی ایران بر یادگیری شرطی احترازی غیر فعال موش صحرایی است.روش کار: در این تحقیق تجربی24 موش‌ صحرایی نر نژاد ویستار در سن چهار هفتگی به وزن تقریبی 95 تا 118 گرم به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. که دو گروه به عنوان کنترل با استرس و بدون استرس و دو گروه دیگر به عنوان دریافت کننده پروبیوتیک با استرس و بدون استرس در نظر گرفته شدند. گاواژ موش ها، ml 1/0بافر pbs حاوی ml/cfu 109لاکتوباسیلوس برویس به مدت یک ماه صورت گرفت.یافته ها: نتایج حاصله نشان داد که در گروه‌های کنترل، استرس به طرز معنی‌دار (05/0p < ) یادگیری را کاهش و مدت زمان حضور در اتاق تاریک ( (tdcرا افزایش می‌دهد. در گروه‌های دریافت کننده پروبیوتیک حتی در شرایط استرس نیز یادگیری اختلاف معنی داری با گروه کنترل بدون استرس نداشت.نتیجه گیری: یافته‌های این تحقیق نشان‌گر اثر افزایشی لاکتوباسیلوس برویس پروبیوتیک بومی جدا شده از دوغ ترخینه، در یادگیری شرطی احترازی غیر فعال در موش صحرایی نر نژاد ویستار، تحت شرایط استرس می‌باشد. این امر نشان دهنده اثر بهبود دهنده پروبیوتیک‌های خوراکی بر حافظه و یادگیری است.