بررسی اثرات مقادیر مختلف اسیدآمینه لایزین بر شاخص‌های رشد و هپاتوسوماتیک بچه فیل ماهی پرورشی Huso huso

به منظور بررسی اثرات اسیدآمینه لایزین به جیره غذایی و تاثیر آن بر روند رشد و ترکیب بیوشیمیایی بدن بچه فیلماهیان پرورشی، در طی 8 هفته 165 عدد بچه فیلماهی 5/0±20 گرمی با 5 جیره غذایی حاوی سطوح مختلف لایزین(0، 75/0%، 5/1%، 25/2% و 3%) به میزان 4% وزن بدن (3 نوبت در روز) مورد تغذیه قرار گرفتند. ماهیان هر 2 هفته یک بار به صورت انفرادی زیست سنجی گردیدند و شاخص‌های رشد آن‌ها ارزیابی گردید. در انتهای دوره نیز شاخص هپاتوسوماتیک و ترکیب بیوشیمیایی بدن مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج به دست آمده اختلاف معنی دار آماری را در شاخص‌های رشد (وزن نهایی، رشد روزانه، افزایش وزن بدن و شاخص رشد ویژه) نشان نداد(05/0?p) ولی شاخص چاقی در تیمارهای 75/0% و 25/2% لایزین و شاخص‌های بازده غذایی و نسبت بازده پروتیین و نیز ضریب تبدیل غذایی در تیمارهای شاهد و 3% لایزین اختلاف معنی داری نشان دادند، به گونه ای که بیشترین میزان شاخص چاقی در تیمار 25/2% لایزین (015/0±37/0%) و بهترین ضریب تبدیل غذایی (03/0±15/1%) و نسبت بازده پروتیین (012/0± 347/0%) در ماهیان تغذیه شده از تیمار 3% لایزین مشاهده شد (05/0?p). بیشترین شاخص هپاتوسوماتیک نیز در جیره 5/1% لایزین به میزان 11/0±08/4 ثبت گردید (05/0?p) هر چند که بیشترین میزان چربی در تیمار 25/2% و کم ترین میزان رطوبت 5/1% لایزین به ترتیب با مقادیر 36/0±20/19 و 47/1±23/64، بیشترین میزان پروتیین در تیمار شاهد 75/0±08/59 و نیز بیشترین میزان خاکستر در تیمار حاوی 75/0% لایزین به مقدار 24/0±24/8 به دست آمد، ولی با افزایش لایزین در جیره غذایی پروتیین لاشه روند افزایشی را نشان داد (05/0?p). میزان بازماندگی در مجموع کل تیمارها در انتهای دوره 78/98 % ارزیابی شد. نتایج حاصل مبین آن است که اسیدآمینه لایزین قادر است موجب سودمندی، افزایش کارایی غذا و ابقای پروتیین در بچه فیلماهیان پرورشی گردد.