تصفیه بیولوژیکی پساب های حاوی فلز سمی روی (Zn2+) بوسیله جلبک دریایی

متدهای حذف فلزات سنگین و سمی ( روش های شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیک) اهمیت زیادی دارند. از بین روش های فیزیکی می توان به: اسمز معکوس، الکترودیالیزو تبادل یونی ، از بین روش های شیمیایی به رسوب دهی شیمیایی ، احیای شیمیایی، الکترولیز و تبادل یونی و در نهایت روش های بیولوژیک شامل استفاده از : قارچ ها، جلبک ها ، باکتری ها، مخمرها و سلول های گیاهی جهت حذف این آلودگی ها اشاره کرد.روش های شیمیایی و فیزیکی دارای معایبی می باشد بنابراین امروزه از روش های بیولوژیک استفاده می گردد.از بین جاذب های بیولوژیک رفع آلودگی پساب ،جلبک های قهوه ای دریایی بالاترین راندمان را دارند. در این تحقیق از این آلگ ها (فوکوس سراتوس )جهت جذب فلزات سمی روی (zn) در راکتور بچ استفاده شده است. نقش کلیدی را درجذب یون روی، گروه های فعال سطح آلژینات برعهده دارند. سینتیک جذب زیستی روی ، اثرph و درجه حرارت بر میزان جذب آن بررسی گردید.زمان تعادل حدود 300 دقیقه ، ماکزیمم جذب برای روی حدود 71/0 میلی مول بر گرم به دست آمد.