تاثیر لاکتوباسیلوس پلانتاروم و برویس جدا شده از دستگاه گوارش سیاه ماهی ( capoeta.razii ) و تاثیر آن بر شاخص های رشد و ایمنی ماهی کپور معمولی (cyprinus carpio ) در مقایسه با پروبیوتیک پریمالاک

زمینه و هدف: گروه های مختلف باکتری های اسیدلاکتیک باکتری هایی می باشند که در اکوسیستم های مختلف وجود داشته با تولید انواعی از فرآورده های میکروبی به اشکال مختلف اثرات مثبت زیادی در اکوسیستم های زیستی دارند که از مهم ترین آن ها می توان به نقش آن ها در درمان بیماری های عفونی و دخالت در رشد و تولید فاکتورهای مهم زیستی اشاره کرد. بنابراین نیاز به شناسایی باکتری های اسیدلاکتیک دارای پتانسیل پروبیوتیکی در اکوسیستم های مختلف می باشد. هم چنین از آن جایی که در صنعت آبزی پروری اعمال مدیریت در رشد و بهداشت و پیش گیری از بروز بیماری های عفونی از اهمیت اقتصادی بالایی برخوردار است، استفاده از ترکیبات محرک سیستم ایمنی می‌‌توانند موجب تقویت سیستم ایمنی گردند و توان موجود را برای رشد بیشتر و مواجهه با شرایط نامساعد محیطی بالا ببرند. این ترکیبات شامل انواع پروبیوتیک ها می باشند، لذا هدف از این تحقیق جداسازی و شناسایی لاکتوباسیل های دارای پتانسیل پروبیوتیکی از دستگاه گوارش سیاه ماهی capoeta.razii و تاثیر آن بر شاخص های رشد و ایمنی ماهی کپور معمولی cyprinus carpio بوده است.روش کار: برای رسیدن به این منظور از دستگاه گوارش سیاه ماهی capoeta.razii لاکتوباسیل های دارای پتانسیل پروبیوتیکی با انجام تست های میکروبی و مولکولی جداسازی و شناسایی شدند. در نتیجه 3 باکتری شناسایی شد که 2گونه از آن l.plantarum و یک گونه از آن l.brevis بوده است. تعداد240 قطعه ماهی کپور معمولی با وزن 2±15 گرم بین 12مخزن فایبرگلاسی500 لیتری با تراکم ذخیره سازی 20 عدد ماهی در چهار تیمار(3 تکرار) که این تیمارها شامل گروه شاهد، گروه ماهیان تغذیه شده با غذای آغشته شده به باکتری لاکتو باسیل برویس به تعداد 106 ، گروه ماهیان تغذیه شده با غذای آغشته شده به باکتری لاکتو باسیل پلانتاروم به تعداد 106 و گروه ماهیان تغذیه شده با غذای آغشته شده به پروبیوتیک پریمالاک بودند.توزیع و تغذیه شدند.یافته ها: در پایان آزمایش، درگروه ماهیانی که لاکتوباسیل و پریمالاک دریافت کرده بودند، شاخص های رشد آن ها مانند افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذا و درصد بقا سطح بالاتر و مطلوب تری را نسبت به گروه ماهیانی که جیره آن ها فاقد لاکتوباسیل و پریمالاک بودند نشان دادند. هم چنین در فاکتورهای ایمنی نیز تعداد rbc و wbc ، پرتئین تام، آلبومین، گلوبولین، c3 افزایش و میزان کورتیزول کاهش یافت.