بررسی چند شکلی 30 نشانگر ریزماهواره در بز مرخز

زمینه و هدف: استفاده از نشانگرهای مولکولی و به ویژه نشانگرهای ریز ماهواره به دلیل ویژگی های برتر آن ها اطلاعات بسیار ارزشمندی از ساختار ژنتیکی موجود مورد مطالعه را فراهم می کند. این اطلاعات می تواند جهت حفاظت از موجود در خطر انقراض و یا بررسی مکان ژن های تاثیر گذار بر صفات کمی(qtl) مورد استفاده قرار گیرد. هدف از این پژوهش تاکید بر اهمیت نشانگرهای ریزماهواره برای مطالعات تنوع ژنتیکی در بز مرخز و استفاده از آن ها در استراتژی های حفاظت است.روش کار: در این مطالعه از 240 بز مرخز در استان کردستان به صورت تصادفی خونگیری شد. استخراج dna از نمونه خون کامل و به روش نمکی انجام گرفت. سپس با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز(pcr) تنوع ژنتیکی 30 نشانگر ریزماهواره مورد بررسی قرار گرفت. آلل های هر فرد با استفاده از روش رنگ آمیزی نیترات نقره نمایان شد. پارامترهای ژنتیکی مربوط به ساختار ژنتیکی بز مرخز با استفاده از نرم افراز popgene محاسبه شد.یافته ها: به جز نشانگر inra040، تمام نشانگرهای استفاده شده به خوبی تکثیر شدند. از میان نشانگرهای تکثیر شده، نشانگر mcm136 چند شکلی پایینی نشان داد اما دیگر نشانگرها چندشکلی بالایی داشتند. نشانگرهای ilsts030 با 6 آلل و نشانگر mcm136 با 3 آلل به ترتیب بیشترین و کم ترین تعداد آلل را تولید کردند. نشانگر ilsts030 (0.7504) بیشترین و نشانگر mcm136(0.0158) کم ترین میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار را نشان دادند.نتیجه گیری: به نظر می رسد نشانگرهای ریزماهواره ابزاری مفید و قابل اعتماد برای شناسایی نژادهای بز است و استفاده از آن ها می تواند راه حلی برای حفاظت از نژادهای در خطر انقراض باشد.