اثر رتینوئیک اسید بر روی بافت تخمدان و اوویداکت در موش ماده بالغ Balb/C

زمینه وهدف: رتینوئیک اسیدها به عنوان تنظیم کننده های مهم رشد و تمایز سلولی شناخته شده و برای فرآیند طبیعی تولید مثلی در جنس نر و ماده ضروری می باشند. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات رتینوئیک اسید برروی بافت تخمدان و اوویداکت موش های ماده بالغ balb/c انجام شد.روش کار: در این مطالعه پس از مشخص شدن دوز مناسب رتینوئیک اسید، تزریق طی30 روز به صورت درون صفاقی(ip) بر روی 75 موش ماده بالغ balb/c با انتخاب دوزهای15(گروه اول)، 25(گروه دوم) و kg.b.w / mg35(گروه سوم)، گروه کنترل(عدم تزریق) و شم(تزریق آب مقطر) صورت گرفت. برای مقایسه گروه ها از آنالیز anova و سپس آزموندانکن استفاده و سطح معنی داری(p<0/05) و(p<0.001) در نظرگرفته شد.یافته ها: در طی بررسی های ماکروسکوپی در هر سه دوز تزریقی کاهش معنی دار(p<0.001) وزن و در بررسی های میکروسکوپی کاهش معنی دار قطر کوچک و بزرگ تخمدان، تعداد فولیکول های گراف و جسم زرد(p<0/05)، (p<0.001) مشاهده شد. درحالی که افزایش معنی داری فولیکول های تخریبی و زوناپلوسیدا چین خورده (p<0.001)، (p<0/05 و کاهش قطر اوویداکت نسبت به گروه کنترل نیز مشاهده گردید، که البته این کاهش معنی دار نبود.نتیجه‌گیری:به طورکلی می توان این طور نتیجه گرفت که رتینوئیک اسید اثر تخریبی بر روی بافت تخمدان و اوویداکت موش سوری ماده داشته است.