تاثیر پیش تیمار پربیوتیکی بر شاخص‌های خون شناسی ماهی تیلاپیا مواجهه یافته با نانو ذرات نقره

زمینه و هدف: وجود آلاینده‌های نوظهور نانو ذرات در بدنه‌های آبی باعث پاسخ استرس در آبزیان و به خصوص ماهی‌ها می‌شود که نهایتاً بر وضعیت فیزیولوژیک ماهیان اثرگذار بوده و باعث کاهش عملکرد ایمنی در آن‌ها می‌شود، ازاین‌رو استفاده از محرک‌های ایمنی نظیر پربیوتیک ها بسیار ضروری به نظر می‌رسد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک قارچ صدفی(pleurotus ostreatus) بر شاخص‌های هماتولوژی خون ماهی تیلاپیا مواجهه شده با نانو ذرات نقره بود.روش کار: به همین منظور تعداد 120 بچه ماهی تیلاپیا به مدت 42 روز در 4 تیمار: تیمار (1) شاهد، فاقد پربیوتیک قارچ صدفی، تیمار(2) غذای حاوی 0.05 تیمار (3) غذای حاوی 0.1 و تیمار (4) غذای حاوی 0.2 درصد پربیوتیک قارچ صدفی تقسیم شدند. سپس به هرکدام از گروه‌ها غلظت 0.5ppm نانو ذرات نقره به مدت 16 روز اضافه شده و شاخص‌های خونی ماهیان در سطوح مختلف ارزیابی شد.یافته ها: پربیوتیک به‌تنهایی اثر معنی‌داری بر تعداد گلبول‌های قرمز، حجم متوسط گلبولی (mcv)، هموگلوبین، متوسط سلولی (mch)، غلظت متوسط هموگلوبین گلبول قرمز(mchc)، هماتوکریت، هموگلوبین و گلبول سفید نداشته(p<0/05) ولی تیمار در معرض نانو ذرات نقره و پربیوتیک به‌صورت ترکیبی سبب افزایش فاکتورهای ذکرشده در مقایسه با گروه شاهد و تیمارهای پربیوتیک به‌تنهایی شدند. بااین‌وجود مقادیر گلبول سفید و گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، mch در تیمار ترکیبی 0.2 پربیوتیک و نانو ذرات نقره بیشتر از سایر تیمارها بود.نتیجه گیری: پربیوتیک در روش خوراکی، ایمنی غیراختصاصی را در ماهی تیلاپیا تحریک نموده و استفاده ترکیبی نانو نقره و پربیوتیک قارچ صدفی مقدار شاخص‌های خونی را افزایش و اثرات تخریبی ناشی از نانو نقره بر شاخص‌های خونی را نیز کاهش دهد. چنین نتیجه‌گیری می‌شود که سطح 0.2 پربیوتیک قارچ صدفی و 0.5 نانو ذرات نقره در جیره می‌تواند بهترین تاثیر را بر فاکتورهای خونی ماهی تیلاپیا داشته باشد.