نقش گیرنده های اپیوئیدی بر اخذ غذای ناشی از گلوتامات در جوجه های نوزاد

زمینه و هدف: علیرغم این که سیستم های گلوتاماترژیک و اوپیوئیدرژیک نقش کلیدی در تنظیم اشتها بازی می کنند، اما تقابل عمل آن ها در تنظیم مصرف غذا در جوجه های گوشتی صورت نگرفته است. لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی تداخل این دو سیستم، بر اخذ تجمعی غذا در جوجه‌های گوشتی انجام گرفت. روش کار: این مطالعه در 3 مرحله(هر مرحله بر روی 4 گروه آزمایشی و 11 جوجه) انجام گرفت. در آزمایش 1 جوجه ها تزریق بطنی مغزی سالین(کنترل)، گلوتامات(300 نانومول)، -fnaβ(آگونیست‌های گیرنده های µ ، 5 میکروگرم) و تزریق توام گلوتامات + -fnaβ را دریافت کردند. آزمایشات 2 و 3 مشابه آزمایش 1 بود به جز این که جوجه ها تزریقnti(آگونیست‌های گیرنده های δ ، 5 میکروگرم) و nor-bni(آگونیست‌های گیرنده های κ، 5 میکروگرم) را به جای -fnaβ دریافت کردند. سپس میزان اخذ غذای تجمعی در زمان‌های 30، 60و120 دقیقه بعد از تزریق اندازه‌گیری گردید. یافته‌ها: نتایج نشان دهنده این بود که تزریق گلوتامات به طور معنی داری موجب کاهش اشتها در مقایسه با گروه کنترل شد(0.05>p). تزریق توام گلوتامات و آنتاگونیستµ اوپیوئیدی، افزایش معنی ‌داری در اخذ تجمعی غذا نسبت به گروه کنترل گردید(0.05>p). نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تداخل بین سیستم گلوتاماترژیک و اوپیوئیدرژیک مرکزی بر رفتار تغذیه‌ای وجود دارد که از طریق گیرنده‌های اوپیوئیدیµدر جوجه‌های گوشتی میانجی‌گری می‌شود.