تاثیر سطوح مختلف پری بیوتیک Amax بر شاخص ها ی رشد، بازماندگی و ترکیبات لاشه در بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus Carpio)

این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر سطوح متفاوت پری بیوتیک ایمکس بر شاخص های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه در بچه ماهی کپور ماهی معمولی(cyprinus carpio) به مدت 60 روز انجام گرفت. آزمایش با استفاده از طرح کاملاٌ تصادفی شامل سطوح صفر(شاهد)، 5/0، 5/1 و 5/2 گرم پری بیوتیک ایمکس به ازای هر کیلوگرم جیره در قالب سه تیمار با سه تکرار طراحی شد. تعداد 20 عدد بچه ماهی کپور ماهی معمولی با میانگین وزنی 32 /0±70/10 گرم درون حوضچه های بلوکی 250 لیتری، ذخیره سازی و تغذیه شدند. با توجه به نتایج بدست آمده تفاوت معنی داری در معیارهای رشد و تغذیه ای نظیر، وزن نهایی، افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، رشد روزانه، نرخ رشد ویژه، فاکتور وضعیت و ضریب تبدیل غذایی مشاهده نگردید (0/05>p). اما در اکثر معیارها تیمار حاوی 0/5 گرم در کیلوگرم ایمکس در جیره از میزان بالاتری برخوردار بود. همچنین در ترکیبات لاشه ماهیان نیز بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری مشاهده نگردید، هرچند بیش ترین مقدار پروتئین و چربی لاشه مربوط به تیمار 2/5 گرم در کیلوگرم ایمکس جیره و کمترین میزان آن مربوط به تیمار شاهد بود (0/05>p). از 1 گرم در کیلوگرم ایمکس و کمترین آن در تیمار شاهد دیده شد و کم ترین مقدار 1/5 سوی دیگر بیش ترین مقدار خاکستر لاشه در تیمار رطوبت لاشه نیز مربوط به تیمار 2/5 گرم در کیلوگرم ایمکس جیره و بیش ترین آن مربوط به تیمار شاهد بود. بواسطه عدم بروز تلفات در هیچ یک از تیمارهای آزمایشی در طول دوره پرورش، در شاخص بازماندگی نیز اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نگردید (0/05>p). با توجه به نتایج حاضر میتوان چنین استنباط نمود که افزودن پریبیوتیک ایمکس در جیره غذایی به عنوان محرک رشد در بچه ماهیان کپورمعمولی موثر واقع نگردید و به عنوان یک مکمل مناسب برای جیره غذایی بچه ماهیان کپور معمولی مد نظر قرار نگرفت.