کاربرد و فعال سازی چهار نوع بستر بیوفیلتر در سیستم مدار بسته پرورش کپور معمولی

یکی از مهمترین معایب سیستم های مدار بسته کنونی، بالا بودن سرمایه گذاری در آنهاست و این مسئله، کاربرد این سیستم ها را محدود ساخته است. بیوفیلترها از بخش های خیلی مهم و هزینه بر این سیستم ها هستند، به طوری که انتخاب نوع بیوفیلتر، در موفقیت تکنیکی و اقتصادی سیستم مدار بسته بسیار حائز اهمیت است. به همین دلیل در تحقیق حاضر، کاربرد و فعال سازی بیوفیلتر های متشکل از چهار نوع ماده (کاه جو، پوشال چوب و اسفنج به عنوان بسترهای ارزان قیمت و لوله های مشبک پی وی سی جهت مقایسه) در سیستم مدار بسته پرورش کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفت. برای اجرای این تحقیق 12 سیستم مدار بسته آزمایشگاهی طراحی گردید، که هر سیستم شامل یک تانک پلی اتیلن 90 لیتری برای پرورش بچه ماهیان و یک تانک 45 لیتری به عنوان راکتور بیوفیلتر بود. بچه ماهیان کپور معمولی (میانگین وزن اولیه، 8/4 گرم) با تراکم 50 قطعه در هر تانک ذخیره سازی شدند. نتایج نشان داد که در همه سیستم ها مقادیر نیتروژن آمونیاکی و نیتریت با یک فاصله زمانی ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت، ولی غلظت های نیترات طی دوره فعال سازی بیوفیلتر ها روند افزایشی داشت. همه بیوفیلترها در روزهای 31-28، دوره سازگاری را گذرانده و کاملاً فعال سازی شدند. هرچند در بیوفیلتر پی وی سی در روز 31 نیز مقادیر نیتریت کمی بالا بود. از نظر پارامتر های رشد و تغذیه، بین تیمار های آزمایشی اختلاف معنی داری وجود نداشت، ولی بچه ماهیان سیستم جریان باز نسبت به تیمار پی وی سی اختلاف معنی داری نشان دادند (0.05>p). بنابراین بیوفیلترهای متشکل از کاه جو، تراشه چوب و اسفنج توانستند به خوبی در شرایط سیستم مدار بسته پرورش کپور معمولی فعال سازی شوند.