اثر تراکم بر شاخص های رشد، کارایی غذا و کیفیت آب در دورگه حاصل از تلاقی ماهی ماش ماده (aspius aspius ♀) × سفید نر (rutilus frisii ♂)

این مطالعه با هدف بررسی اثر تراکم بر عملکرد رشد، تغذیه و پارامترهای کیفی آب و تعیین یک تراکم بهینه به منظور پرورش دورگه ماش (aspius aspius ?) و سفید (rutilus frisii ?) انجام شد. ماهیان با وزن متوسط اولیه 04/0 ± 41/60 گرم (میانگین ± خطای استاندارد) در پنج تراکم 2، 4، 6، 8 و 10 کیلوگرم بر مترمکعب (20، 40، 60، 80 و 100 عدد ماهی در هر مخزن) به مدت 8 هفته پرورش یافتند. در انتهای دوره پرورش، بیشترین میانگین وزن بدن در تراکم 10 کیلوگرم بر مترمکعب و کمترین در تراکم 2 کیلوگرم بر مترمکعب به دست آمد (05/0 > p). شاخص های رشد از قبیل میانگین وزن، میزان افزایش وزن، درصد رشد روزانه، نرخ رشد ویژه و شاخص وضعیت با افزایش تراکم به طور معنی داری افزایش یافت (05/0 > p). همچنین افزایش تراکم باعث افزایش معنی داری در مقدار غذای خورده شده گردید (05/0 > p)، در حالی که کارایی غذا، نرخ بازده پروتیین و نرخ بازده چربی تفاوت قابل ملاحظه ای را بین تیمارهای مختلف نشان ندادند (05/0 < p). پارامترهای کیفی آب شامل اکسیژن محلول، ph، آمونیاک کل، نیترات کل و نیتریت کل نیز در بین تراکم های مختلف تقریباً مشابه بودند و اختلاف معنی داری را نشان ندادند (05/0 < p). با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که پرورش این دورگه در تراکم 10 کیلوگرم بر مترمکعب و یا بیشتر بدون هیچگونه اثر منفی بر روی عملکرد رشد و تغذیه امکان‏پذیر می باشد.