1.اثر تراکم و رژیم غذایی بر رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه لارو ماهی کپور سرگنده (Hypophthalmichthys Nobilis)

این مطالعه با هدف بررسی اثر تراکم و رژیم غذایی، بر شاخص‏های رشد، میزان بقا و ترکیب لاشه لارو ماهی کپور سرگنده (hypophthalmichthys nobilis) در مرکز تحقیقات علوم شیلاتی و فنون دریایی دکتر کیوان (بندر چمخاله) برای مدت 21 روز انجام گرفت. جهت انجام این آزمایش 3 تراکم مختلف (25-50 - 75 قطعه لارو در لیتر) با 3 رژیم غذایی (آرتمیا، دافنی و مخلوط آرتمیا با دافنی) در 9 تیمار و با 3 تکرار در هر تیمار در نظر گرفته شد. نتایج به‏دست آمده نشان داد که در تغذیه ی لارو کپور سرگنده با سه نوع رژیم غذایی و سه تراکم مختلف، نوع رژیم غذایی اثر معنی داری بر روی هر یک از فاکتورهای رشد (sgr، bwi، dgr) داشته است (05/0p < ). اگرچه همه تیمارها دارای اختلاف معنی داری بودند، اما بهترین شاخص‏های رشد در تیمارهای غذایی آرتمیا و همچنین مخلوط آرتمیا با دافنی مشاهده شد. همچنین اختلاف معنی داری در میزان بازماندگی بین تیمارها مشاهده گردید (05/0p < ). درصد بازماندگی لاروهایی که در تراکم پایین و از غذای ترکیبی (آرتمیا با دافنی) و آرتمیا تغذیه می‌کردند نسبت به ماهیانی که در تراکم‌های بالا و متوسط تغذیه می‌کردند برتری آماری نشان دادند. در تراکم پایین و متوسط بیشترین میانگین پروتیین لاشه در لارو های تغذیه شده با دافنی مشاهده شد که به طور معنی داری بالاتر از ماهیان تغذیه شده با غذای ترکیبی و آرتمیا بود (05/0p < ). تراکم و نوع تغذیه اثر معنی داری بر روی رطوبت و میزان چربی لاشه نداشت (05/0p > ). باتوجه به نتایج رژیم غذایی آرتمیا و مخلوط آرتمیا با دافنی غذایی مناسب برای مرحله تغذیه فعال لاروهای ماهی کپور سرگنده تشخیص داده شد.