اثرسطوح مختلف پروبیوتیک باکتوسل بر برخی شاخص‌های رشد، بازماندگی وترکیبات بدن بچه ماهی کپور معمولی(Cyprinus carpio)

در پرورش متراکم ماهیان استفاده ازمکمل‌های غذایی یکی از راهکارهای بهبود شاخص‌های رشد، تغذیه وبقا می باشد. در این بین تحقیقات متنوعی برروی پروبیوتیک‌ها به عنوان یکی از مکمل‌های کاربردی در تغذیه ماهیان انجام شده است. در این پژوهش تاثیر پروبیوتیک باکتوسل در مقادیر 1/0، 2/0و3/0گرم پروبیوتیک به ازای هرکیلوگرم غذای خشک در مقایسه با غذای شاهد (بدون پروبیوتیک) برعوامل رشد و کارایی تغذیه در بچه ماهی کپورمعمولی (cyprinus carpio)با میانگین‌ وزن اولیه (12/0±49/15گرم) در مدت 60 روز مطالعه شد. تعداد180 قطعه بچه ماهی کپور معمولی بین 12مخزن فایبرگلاسی500 لیتری به صورت کاملا تصادفی با تراکم ذخیره سازی 15 عدد ماهی (3 تکرار) توزیع شدند. غذادهی در حد سیری طی دوره پرورش و 4 بار درروز (در ساعت‌های 7، 11، 15، 19) انجام شد. تعیین میزان طول و وزن ماهیان هر 14روز یک بار انجام گرفت. در پایان آزمایش، درگروه ماهیانی‌که پروبیوتیک دریافت کرده بودند، شاخص‌های رشد و راندمان غذایی آن‌ها مانند افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، کارآیی پروتیین، ضریب تبدیل غذا و درصد بقا سطح بالاتر و مطلوب‌تری را نسبت به گروه ماهیانی که جیره آن‌ها فاقد پروبیوتیک بودند نشان دادند (05/0p < ). بهترین میزان شاخص‌های فوق در جیره2/0گرم پروبیوتیک درکیلوگرم جیره به‏دست آمد. تیمارتغذیه شده با 2/0 گرم پروبیوتیک درکیلوگرم جیره دارای بیشترین میزان پروتیین بوده که اختلاف معنی داری با سایرتیمارها نداشت (05/0p > ). بیشترین میزان چربی و خاکستر لاشه در سطح 2/0گرم پروبیوتیک به ازای هر کیلو گرم غذای خشک بوده که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها داشتند (05/0p < ). نتایج این تحقیق نشان داد اضافه کردن پروبیوتیک باکتوسل به جیره بچه ماهی کپورمعمولی به میزان 2/0 گرم در هر کیلوگرم جیره اثرات مثبتی بر شاخص‌های رشد وآنالیزتقریبی لاشه دارد.