تعیین LC50 و بررسی ضایعات بافتی ناشی از سم سوین در بچه ماهیان سفید Rutilus frisii kutum

سمیت حاد و اثرات سم سوین بر ضایعات ایجاد شده در برخی بافت های بچه ماهیان سفید، در شرایط کیفی ثابت آب و دمای 2 ±20 درجه سانتی‏گراد مورد مطالعه قرار گرفت. دراین آزمایش میانگین وزنی بچه ماهیان سفید 46/0±98/2 گرم بود. میزان lc50 96 ساعته این سم برای ماهی سفید 0654/3 میلی‏گرم در لیتر به‏دست آمد. هم‏چنین حداکثر غلظت مجاز سم سوین در محیط های طبیعی بر گونه سفید 3065/0 میلی‏گرم در لیتر محاسبه شد. بر اساس طبقه‏بندی جدول سطوح سمیت حشره‌کش ها، سم سوین برای ماهی سفید جز سموم با سمیت متوسط طبقه‏بندی شد. در بررسی ضایعات ناشی از سم، ماهیان مسموم از نظر بالینی علایمی از قبیل شنای غیر عادی، چرخش، از دست دادن تعادل را از خود نشان دادند. هم‏چنین ماهیان مسموم رنگ پریده تر بوده و دچار اختلال تنفسی شدند. برای انجام مطالعات بافت‏شناسی ماهیان با میانگین وزنی23/0± 1/3 گرم در معرض غلظتی کمتر از lc50 96 ساعته (3 میلی گرم در لیتر) به مدت چهارروز قرارگرفتند، نمونه برداری‌ها از بافت های کبد، کلیه، آبشش و روده در دو گروه شاهد و در معرض سم انجام شد. از نظر آسیب شناسی بافتی نیز پر خونی، التهاب، ادم و هیپرتروفی در بافت آبشش و پرخونی، ادم و التهاب در بافت روده و کبد مشاهده شد. در بافت کلیه علاوه بر ضایعات فوق الذکر نکروز و اتساع فضای بومن نیز مشاهده شد. از نتایج این تحقیق می توان این طور نتیجه گیری نمود که، بررسی ضایعات بافتی بچه ماهیانی که در معرض غلظتهایی از مواد سمی آلاینده محیط قرار می گیرند می تواند در شناسایی نحوه عملکرد این سموم و اندام های هدف آنها بسیار مفید باشد.