بررسی تجمع زیستی فلزات سنگین ضروری (آهن، مس و روی) و نیمه ضروری (نیکل، کبالت و منگنز) در بافت خوراکی ماهی کپور (Cyprinus carpio) دریای خزر

ماهی به عنوان منبع مهم از پروتیین، چربی و ویتامین های مختلف در یک ر‍‍ژیم غذایی متعادل جایگاه خاصی دارد. بعضی از فلزات سنگین برای بدن انسان ضروری می باشند اما اگر از حد مجاز بیشتر شود ضررهای جبران ناپذیری وارد خواهند کرد. ازآنجایی که ماهی کپور دریای خزر از نظر ارزش غذایی و اقتصادی در ردیف سوم قرار دارد، لذا بررسی وضعیت بهداشت و سلامت آن از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. این تحقیق به منظور تعیین میزان فلزات سنگین ضروری (آهن، مس و روی) و نیمه ضروری (نیکل، کبالت و منگنز) در بافت خوراکی ماهی کپور دریای خزر صورت گرفته است. تعداد 45 نمونه ماهی در منطقه شرقی حوزه جنوبی دریای خزر در چند صیدگاه جمع آوری گردید. بعداز بیومتری، بافت خوراکی (عضله) ماهی ها جدا شده و فریزدرایر گردید. سپس نمونه ها به روش هضم اسیدی آماده سازی شده و میزان فلزات سنگین مورد نظر با استفاده از دستگاه جذب اتمی مورد سنجش قرار گرفت . طبق بررسی های به عمل آمده میانگین غلظت آهن، روی و مس با خطای استاندارد (se) به ترتیب برابر (11±)91/77، (14±)45/63 و (2±)11/12 و میانگین غلظت نیکل، کبالت و منگنز با خطای استاندارد (se) به ترتیب برابر (3/14±)121، (34/28±)5/323 و (54/0±)29/3 میکروگرم بر گرم وزن خشک ثبت گردید. دراین تحقیق میانگین غلظت فلزات سنگین به دست آمده در ماهی کپور دریای خزر بر حسب وزن تر پایین تر از حد اکثر میزان مجاز تعیین شده از سوی سازمان بهداشت جهانی بوده است.