اثر ال-لیزین بر عملکرد رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه در بچه ماهی انگشت قد کپور معمولی ((Cyprinus carpio

این تحقیق با هدف ارزیابی اثر مکمل غذایی ال-لیزین بر شاخص های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه در بچه ماهی کپورمعمولی (cyprinus carpio) به عنوان ماده جاذب طی یک دوره 45 روزه در تابستان 1391 در کارگاه آموزشی و پژوهشی آبزی پروری دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر انجام شد. تعداد 204 عدد بچه ماهی کپور معمولی با وزن متوسط 3 ± 12/18 گرم با تراکم 17 عدد در مخازن 500 لیتری توزیع و تغذیه شدند. چهار تیمار با سطوح مختلف ال-لیزین شامل صفر، 5/0، 1 و 5/1 درصد به جیره غذایی تجاری افزوده شد. شاخص های رشد و تغذیه شامل وزن نهایی، افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه، ضریب چاقی، تولید نهایی، میزان بازماندگی، میزان غذای خورده شده وترکیب لاشه بدن ارزیابی شدند. بر اساس نتایج حاصله تفاوت معنی داری در پارامترهای رشد بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0 > p). به-طوری که بیش‌ترین میزان رشد در تیمار 5/1 درصد ال-لیزین با میانگین وزن 2/6±99/29 گرم مشاهده شد. در برخی پارامترهای تغذیه ای نظیر غذای خورده شده روزانه (درصد در روز) و ضریب تبدیل غذایی بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0 > p). بهترین ضریب تبدیل غذایی در تیمار 5/1 درصد ال-لیزین به میزان 75/0±3/2 و کمترین میزان غذای خورده شده در تیمار 5/1 درصد به‏مقدار 31/0±04/3 بود. در حالی که تفاوت معنی داری در بازماندگی ماهیان بین تیمارهای مختلف وجود نداشت (05/0 < p). نتایج حاضر نشان داد تفاوت معنی داری در میزان چربی و پروتیین و خاکستر لاشه بین تیمارها وجود داشت (05/0 > p) به طوری که بیش‌ترین میزان پروتیین لاشه در تیمار 3 با 1 درصد ال-لیزین و بیش‌ترین میزان چربی در تیمار شاهد به‏دست آمد. در نهایت می توان گفت با توجه به وجود تفاوت معنی دار در برخی از نتایج به دست آمده به نظر می‌رسد اسیدآمینه ال-لیزین در سطح 5/1 درصد می‏تواند در بهبود عملکرد رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه در بچه ماهی کپورمعمولی موثر واقع شود.