اولویت بندی منافع و محدودیت های کشت توام برنج و ماهی به روش فازی

به منظور اولویت بندی منافع و محدودیت های کشت توام برنج و ماهی، مطالعه ای به روش پیمایش توصیفی در سال 1391 در استان گیلان انجام شد. جامعه آماری این تحقیق، کارشناسان اداره کل شیلات و جهاد کشاورزی استان گیلان بودند. حجم نمونه این تحقیق را 110 نفر از کارشناسان خبره (55 نفر از بخش شیلات و 55 نفر از بخش کشاورزی و زراعت) تشکیل دادند. جهت تحلیل و اولویت بندی گویه ها از روش غربال سازی اعداد فازی مثلثی استفاده شد. نتایج نشان داد که دسترسی بیشتر روستاییان به گوشت سفید از طریق تولید ماهی، استفاده بهینه و دو منظوره از اراضی برنج کاری، کاهش آلودگی و پایداری محیط زیست به واسطه کاهش مصرف نهاده‌های شیمیایی، تولید ماهی به عنوان یک محصول مضاعف و افزایش درآمد شالیکاران، استفاده دو منظوره از منابع آب آبیاری، افزایش حاصلخیزی خاک مزارع برنج توسط ماهی، کنترل بیولوژیکی علف-های هرز و آفات از مهمترین منافع کشت توام برنج و ماهی در استان گیلان بودند. در ادامه محدودیت هایی همچون کم بودن کارشناسان ترویجی در مناطق روستایی، مسایل و مشکلات اقتصادی و عدم وجود تسهیلات کافی، پایین بودن دانش و تخصص، عدم وجود بیمه، وجود حیوانات شکارچی، کمبود اکسیژن در مزارع برنج، تلفات ماهی در مزارع برنج و مشکلات کم آبی و کیفیت نامناسب آب در اولویت قرار گرفتند.