مقایسه غلظت فلز روی در مواجهه مزمن با نانوذرات ‌اکسیدروی به صورت منفرد و توام با نانوذرات نقره در بافت‌های مختلف ماهی گورخری (danio rerio)

میزان سمیت مواد در مواجهه هم‌زمان با دیگر آلاینده های محیطی دستخوش تغییر می شوند و می توانند آسیب های متفاوت‌تری نسبت به حالت منفرد خود در آبزیان ایجاد نمایند. بنابراین، هدف از این پژوهش، ارزیابی کمی جذب، دفع و غلظت زیستی روی در مواجهه با نانوذرات اکسیدروی در حضور و عدم حضور نانوذرات نقره در بافت های آبشش، روده و کبد ماهی گورخری (danio rerio) با استفاده از مدل‌سازی توکسیکوکنتیک بود. در مطالعه حاضر، 216 قطعه ماهی گورخری به مدت 56 روز (28 روز مواجهه و 28 روز پاکسازی) در معرض یک غلظت غیرکشنده نانوذرات اکسیدروی (10 میلی گرم برلیتر) و دو غلظت غیرکشنده نانوذرات اکسیدروی و نقره به صورت توام (10 میلی گرم برلیتر نانوذرات اکسیدروی + 0.02 یا 0.04 میلی گرم برلیتر نانوذرات نقره) به همراه شاهد در 3 تکرار قرارگرفتند. پس از اتمام دوره‌های مختلف نمونه برداری، غلظت فلز روی در آب و بافت های مختلف اندازه‌گیری شد. نتایج این پژوهش نشان داد که غلظت روی در حضور نانوذرات نقره به ترتیب در بافت آبشش > روده > کبد بیشتر بود. همچنین کوتاه ترین نیمه عمر فلز روی در بافت آبشش و در تیمار توام با نانوذرات نقره مشاهده گردید. یافته ها نشان داد که علاوه بر بافت، زمان و غلظت مواجهه، حضور نانوذره نقره نیز بر میزان غلظت فلز روی تاثیرگذاراست.

comparison of zinc metal concentration in chronic exposure to zinc oxide nanoparticles alone and in combination with silver nanoparticles in different tissues of zebrafish (danio rerio)

the level of toxicity of contaminants undergoes changes in simultaneous exposure to other environmental pollutants and can cause different damages compared to their single exposure in aquatic animals. therefore, this study aimed to quantitatively evaluate the uptake, elimination, and bioconcentration of zinc in exposure to zinc oxide nanoparticles in the presence and absence of silver nanoparticles in the gill, intestine, and liver tissues of zebrafish using toxicokinetic modeling. in the present study, 216 pieces of zebrafish (danio rerio) were exposed to a non-lethal concentration of zno nps (10 mg l-1), and two combined treatments of non-lethal concentrations of zno nps and ag nps (10 mg l-1 of zno nps + 0.02 or 0.04 mg l-1 of ag nps) along with the control were placed in three replications. after the completion of different sampling periods, the concentration of zinc metal in water and different tissues was measured. the results of this research showed that the concentration of zinc in the presence of ag nps was higher in gill > intestine > liver tissue, respectively. also, the shortest half-life of zinc metal was observed in the gill tissue and the combined treatment of ag nps. the findings showed that in addition to the tissue, exposure time, and concentration, the presence of ag nps also affects the concentration of zinc metal.