تاثیر جیره‎های غذایی مختلف بر برخی از فاکتورهای رشد و بازماندگی لارو ماهی دم‎شمشیری (Xiphophorus Hellerii)

در این تحقیق درصد های مختلفی از آرتمیا و غذای تجاری، در کارایی تکثیر ماهی دم شمشیری (xiphophorus hellerii ) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با جیره های آزمایشی شامل: گروه شاهد (100 درصد غذای تجاری بیومار )، تیماراول (مخلوط 25 درصد آرتمیا و 75 درصد بیومار)، تیمار دوم (مخلوط 50 درصد آرتمیا و بیومار)، تیمار سوم (مخلوط 75 درصد آرتمیا و 25 درصد بیومار) و تیمار چهارم (100 درصد آرتمیا) به مدت 75 روز انجام گردید و میانگین اولیه وزن و طول ماهیان به ترتیب0/05±0/72 گرم و 0/03±4/18 سانتی متر بود. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺸﺎن دادند ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ضریب رشد مربوط به ﺗﻴﻤﺎر شاهد و کم ترین متعلق به تیمار چهارم بود. همچنین، حداقل ضریب تبدیل غذایی مربوط به تیمار شاهد و بالاترین مربوط به تیمار چهارم بود. ضریب وضعیت در تحقیق حاضر دارای اختلاف معنی داری در بین تیمارهای مختلف بود و حداکثر مقدار در تیمار تغذیه شده از جیره شاهد به دست آمد. در تعداد و وزن لارو اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده شد (p<0/05) و بیش ترین تعداد و وزن لارو برای تیمار دوم ثبت شد. در شاخص بازماندگی بین تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده نشد (p>0/05). لذا، استفاده از غذای تجاری با توجه به بهینه تر بودن شاخص های رشد و بقای لاروها پیشنهاد می گردد.

the effect of different diets on some growth factors and survival of swordtail (xiphophorus hellerii) larvae

in this study, different percentages of artemia and commercial food were studied in the reproductive efficiency of swordtail (xiphophorus hellerii). experiment in a completely randomized design with experimental diets including: control group (100% commercial biomar food), first treatment (mixture of 25% artemia and 75% biomar), second treatment (50% mixture of artemia and biomar), third treatment (mixture 75 artemia and 25% biomar) and the fourth treatment (100% artemia) were performed for 75 days and the initial mean weight and length of fish were 0.72 ± 0.05 g and 4.18 03 0.03 cm, respectively. the highest growth factor was related to each control and the lowest belonged to the fourth treatment. also, the lowest feed conversion ratio was related to the control treatment and the highest was related to the fourth treatment. the condition factor in the present study had a significant difference between different treatments and the highest value was obtained in the treatment fed from the control diet. there was a significant difference in the number and weight of larvae between the treatments (p <0.05) and the highest number and weight of larvae were recorded for the second treatment. there was no significant difference in survival index between treatments (p> 0.05). therefore, the use of commercial feed is recommended due to the more optimal growth and survival indices of larvae.