اثرجایگزینی سولفات مس با نانو اکسید مس در جیره غذایی بر فعالیت آنزیم‌های گوارشی و آسیب‌شناسی بافت روده ماهی قرمز (carassius auratus)

عنصر مس یک میکرونوترینت ضرورری در حیوانات برای رشد نرمال، نمو استخوان ها، بافت پیوندی، قلب و چندین عضو دیگر است؛ بدین جهت که حدود 30 آنزیم شناخته شده از مس به عنوان کوفاکتور استفاده می کنند. خوراک تجاری باید میزان مس لازم را فراهم سازد، که به ویژگی های فیزیکی و شیمیایی فرم مکملی که مس در آن به غذا افزوده می شود، بستگی دارد. با این حال، صنعت خوراک به دلایل اقتصادی همچنان سولفات مس را ترجیح می دهد. این پژوهش به جهت ارزیابی اثرات منابع مختلف مس بر فعالیت آنزیم های گوارشی و آسیب شناسی روده در ماهی قرمز، carassius auratusانجام شده است. پنج رژیم آزمایشی شامل مقادیر متفاوت نانوذرات مس(0، 3، 5 و 10 میلی گرم در کیلوگرم جیره) و 3 میلی گرم سولفات مس در کیلوگرم جیره غذایی تنظیم و به مدت 8 هفته به ماهی قرمز داده شد (میانگین وزن و طول ابتدایی به ترتیب 0.67±7.78 گرم و 0.43±5.86 سانتی متر). در مقایسه با گروه شاهد فعالیت لیپاز و پروتئاز روده ای به وسیله ی نانوذرات مس افزایش و آمیلاز کاهش یافت (p<0/05 ). در این مطالعه، تغذیه ماهی قرمز با سولفات مس منجر به آسیب های بافتی همچون التهاب و نفوذ فراوان سلول های آماسی به شکل آنتریت حاد به همراه پرخونی در بافت روده ماهیان قرمز گردید. با توجه به نتیجه کلی این تحقیق، 3 میلی گرم نانوذره مس در 1کیلوگرم جیره غذایی باعث بهبود سلامت روده و گوارش روده ای شد؛ درحالیکه غلظت مشابه از سولفات مس تاثیرات منفی بر روده و آنزیم های گوارشی ماهی قرمز داشت. با این وجود، مطالعات بیشتری برای توجیه مکانیسم های مولکولی نانوذرات مس و همچنین غلظت های پایین تر سولفات مس نیاز است.

Effect of dietary copper sulfate replacement with copper oxide nanoparticles on digestive enzymes activity and intestinal histopathology in Gold fish (Carassius auratus)

Copper (Cu) is an essential micronutrient in animals for normal growth and development of bones, connective tissue, the heart and several other organs, since around 30 enzymes are known to use copper as a cofactor. The commercial diet should provide the essential amount of Cu, which depends on the physical and chemical properties of the form of the supplement in which the Cu is given in the diet. However, the feed industry still prefers CuSO4 for economic reasons. Thus this study was conducted to evaluate the effects of different sources of copper (Cu) on digestive enzymes activity and pathological alterations in goldfish, Carassius auratus. The five experimental diets were formulated to contain different levels of CuNPs (0, 3, 5 and 10 mg/kg) and 3 mg/kg CuSO4 and given to goldfish (initial average weight and length 7.78 ±0.67 g and 5.86 ± 0.43 cm respectively) for 8 weeks. Intestinal protease and lipase activities increased and amylase decreased by CuNPs compared with the control group (P<0.05). In this study, feeding goldfish with CuSO4 led to significant pathological alterations in intestinal tract. The overall result recommends adding 3 mg CuNPs per kg diet improve health and intestinal digestive where the same dose of CuSO4 induce intestinal tract negative impacts in goldfish. However, further studies are needed to explain the molecular mechanisms of CuNPs as well lower concentrations of CuSO4.