دورگه ها در ماهیان و شناسایی آنها با نشانگرهای dna ریزماهواره: یک مرور

در میان مهره داران، تنها ماهیان هستند که اسپرم اکثر آنها فاقد آکروزوم بوده و از طریق میکروپیل وارد تخمک می گردد. این حالت برای آنها امکان لقاح هترولوگ را فراهم کرده و موجب دورگه گیری و پلی پلوئیدی می شود. دورگه گیری هم در طبیعت و هم بطور مصنوعی در ماهیان انجام می شود. امروزه به واسطه رشد بهتر دورگه ها نسبت به والدین آنها در تعدادی از گونه های اقتصادی ماهیان، این شرایط فراهم گردیده که دورگه گیری مصنوعی در آنها انجام شود. به دلیل شباهت زیاد بعضی از دورگه ها به یکی از والدین شان، شناسایی و تایید آنها امکان پذیر نبوده که هم به آنالیز صفات مورفومتریک و مریستیک و هم به آنالیز مولکولی آنها در مقایسه با والدین نیاز دارد. در این حالت، مطمئن ترین و سریعترین روش، استفاده از نشانگرهای ژنتیکی مبتنی بر dna خصوصا نشانگرهای ریزماهواره است که می تواند در تشخیص قطعی دورگه ها نقش مهمی را ایفا کند.

Hybrids in fishes and their identification using microsatellite DNA markers: A review

Among vertebrates, most of the fishes are unique for the lack of acrosome in their spermatozoa. The sperm enters the egg through micropyle of the egg. This has facilitated heterologous fertilization in many fishes and led to hybridization and polyploidization. Hybridization is performed both in the nature and domesticated fishes. Today, some of the hybrids have high growth rate than their parents so artificial hybridization be carried out among some economic species. Some of hybrids have high similarity to their parents, so identification and verification of hybrids is impossible. This identification needs both phenotypic (morphometric and meristic) traits and molecular analysis in compared with parents. In this case, the most confidence and the quickest method are molecular markers based on DNA, especially microsatellite markers. It could play an important role in the precise confirmation of fish hybrids.