اثر آستاگزانتین بر شاخص‌های رشد و رنگ پذیری لاشه ماهی قزل‌آلای‌رنگین کمان (oncorhynchus mykiss)

در این تحقیق تاثیر استفاده از غلظت های متفاوت آستاگزانتین بر شاخص های رشد و رنگ پذیری لاشه در ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در قالب یک طرح تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار در هشت هفته غذادهی انجام شد و در هر مخزن پرورشی تعداد 40 عدد ماهی با وزن تقریبی 100 گرمی مورد تغذیه آزمایشی با 2% وزن زی توده قرار گرفتند. تیمارها شامل غلظت های 30، 60، 90 میلی گرم آستاگزانتین در هر کیلوگرم خوراک قزل آلا و تیمار شاهد بدون افزودن رنگدانه آستاگزانتین بود. در پایان دوره آزمایش از هر تکرار چهار قطعه ماهی به صورت انتخابی صید شد. برای ارزیابی میزان تغییر رنگ ایجادشده در لاشه ماهی از سیستم رنگ سنجی l*a*b استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد غلظت های مورد آزمایش تاثیر معنی داری در میزان تلفات و ضریب تبدیل غذایی نداشته اند. رنگ سنجی لاشه ماهی بر اساس سیستم رنگ سنجی l*a*b نشان داد رنگ پذیری در تیمارهای 60 و 90 در پارامترa(پارامتر قرمزی) دارای اختلاف معنی داری (p<0/05) نسبت به تیمار شاهد و تیمار دیگر است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که غلظت 60 میلی گرم رنگدانه آستاگزانتین، بهترین دوز مورد استفاده در ایجاد رنگ از نظر اقتصادی می باشد.

Effects of dietary supplementation of astaxanthin on growth performance and pigmentation of the carcass in rainbow trout, (Oncorhynchus mykiss)

The present study was conducted to evaluate the effects of different dosage of the astaxanthin on the pigmentation of the fish fillet and growth parameters and survival in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss). Three treatments and the control in three replications have been performed in a completely randomized design plan with 40 fish (100 gr.) for every rearing tank. The fish of rearing tanks were fed during 8 weeks based on 2% of the biomass by the fish feeds treatments containing 30, 60 and 90 mg/kg astaxantin and one control feed without any astxanthin addition. At the end of experimental period, four fish of every rearing tank were randomly selected to assess the degree of the fillet pigmentation based on L.A.B colorimetric system measuring. No significant improvements of FCR or survival rate were observed between the treatment groups (P>0.05). Results showed the pigmentation in the treatments of 60 and 90 (the red (*a) parameter) has a significantly different value compared to the control and the other treatment (P<0.05). Results suggest that the 60 mg/kg astaxanthin was the best and economical concentration to impart the desirable flesh coloration.