خصوصیات تغذیه‌ای ماهی حلوا سفید (pampus argenteus) در شمال غرب خلیج فارس

این تحقیق به منظور مطالعه روی نوع و تراکم محتویات غذایی، ضریب خالی بودن معده و تشخیص غذای مورد علاقه ماهی حلوا سفید در ماه های مختلف سال بر روی 1095 عدد ماهی بعد صید و نمونه برداری از امعاء و احشاء آنها از ایستگاه های خور موسی، بحرکان، بوشهر و دیر درشمال غرب خلیج فارس (سالهای 91 و 92) صورت گرفته است. منابع غذایی مورد تشخیص در نمونه های بررسی شده عبارت بودند از 18 نوع غذا با منشاء گیاهی و 12 نوع با منشاء جانوری، که بیشترین ترجیح غذایی از منابع گیاهی diploneis sp. ، nitzschia sp.، rhizosolenia sp. و ceratium sp. (مجموعا با ترجیح، 50.37 درصد) و از منابع جانوری copepoda، cladocera و ostracoda (مجموعا با ترجیح، 24.72 درصد) مشاهده گردید. و همچنین peridinium sp. و prorocentrum sp. از منابع گیاهی (به ترتیب 2.4 و 3.51 درصد) بودند که بصورت تصادفی در رژیم غذایی آنها دیده شد. بیشترین تراکم تغذیه در سال بین ماه های مهر و بهمن اتفاق افتاده که اکثرا منشا گیاهی داشته و در بین ماه های فروردین تا اردیبهشت از مقدار غذا با منشا گیاهی کاهش و منابع جانوری افزایش پیدا میکند (0.01>p). بر اساس ضریب پر بودن معده و روده ماهیان کمترین ضریب پری، مربوط به ماه های اردیبهشت تا شهریور با متوسط 37.05 درصد و بیشترین مقدار با یک جهش در فروردین با 79.8 درصد، در دو سال مشاهده گردید.