تاثیر سطوح مختلف روی جیره بر فعالیت آنزیم پیرووات کیناز و الگوی الکتروفورتیک عضله در بچه ماهی سفید دریای خزر (rutilus frisii nordmann, 1840)

در یک آزمایش تغذیه ای، تاثیر 2 جیره غذایی حاوی دو سطح از فلز روی (50 و 200 میلی گرم بر کیلو گرم غذا) و جیره شاهد (فاقد روی) بر نرخ فعالیت آنزیم پیرووات کیناز و الگوی الکتروفورتیک عضله در ماهی سفید دریای خزر (rutilus frisii) بررسی گردید. بدین منظور 270 عدد ماهی با میانگین (±انحراف معیار) وزن 0/06±0/56 گرم در 9 آکواریوم 50 لیتری به طور تصادفی توزیع گردیده و به مدت سه ماه 3 بار در روز تغذیه شدند. میزان بیان پروتئین های عضله با روش الکترفورز، مقدار فلز روی و نیز فعالیت آنزیم پیرووات کیناز (pk) در عضله اندازه گیری شدند. بیش ترین مقدار روی در عضله در انتهای دوره، در جیره حاوی 200 میلی گرم روی بر کیلوگرم غذا (0/02±5/3 میکروگرم برگرم) مشاهده گردید. الگوی پروتئین الکتروفوروز پروتئین های استخراجی از عضله ماهی سفید، شامل زنجیره میوزین سنگین (hc) و زنجیره های میوزین سبک (lc) بود. زنجیره سبک سه باند پروتئینی ویژه (lc1f, lc2f, lc3f) را نشان داد که در میزان lc2f و lc3f تغییراتی در طی دوره آزمایش مشاهده شد. میزان فعالیت آنزیم pk در پایان دوره آزمایش به طور معنی داری افزایش یافت (0/05≥p). همبستگی مثبت (0/95= r) و معنی داری (0/05≥p) بین میزان آنزیم پیرووات کیناز و افزایش وزن در بچه ماهیان تغذیه شده با جیره حاوی 50 میلی گرم روی بر کیلوگرم غذا با سایر بچه ماهیان مشاهده گردید. به طورکلی استفاده از جیره حاوی 200 میلی گرم روی بر کیلوگرم غذا تاثیری بر شدت تراکم باندها در الگوی پروتئینی و فعالیت آنزیم pk عضله سفید در بچه ماهیان سفید نداشت.