رتبه‌بندی مکانی خدمات عمومی و کمبود آنها در سطح شهرها (نمونه موردی: شهر نورآباد ممسنی)

یکی از معیارهای عدالت اجتماعی و توسعه پایدار شهر، توجه به توزیع متوازن زیرساخت ها و تسهیلات شهری است؛ از این رو نحوه پراکنش این خدمات باید به گونه ای باشد که ضمن ایجاد عدالت فضایی درون محلات، زمینه های توسعه شهری را نیز فراهم آورد. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی تحلیلی، سعی در شناخت و رتبه بندی میزان خدمات موجود در محلات سیزده گانه شهر نورآباد ممسنی از توابع استان فارس با استفاده از شاخص های آموزشی، بهداشتی، ورزشی، اداری، فضای سبز، فرهنگی و تاسیسات شهری دارد. برای این منظور، ابتدا برخورداری محلات از این خدمات، با استفاده از مدل های ضریب تغییرات و تکنیک های آماری، مورد بررسی قرار گرفت و سپس با استفاده از مدل تصمیم گیری چندمعیار تاپسیس، به ارزیابی و تحلیل درجه برخورداری این محلات از خدمات شهری پرداخته شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن هستند که در سال 1392 اختلافاتی از نظر میزان برخورداری از امکانات، بین محلات سیزده گانه شهر نورآباد مشاهده می شود؛ به طوری که محلات مرکزی شهر؛ یعنی محله های 1 و 2 از توابع ناحیه دو شهر، در سطح برخوردار و محلات اسکان عشایر و دوراهی از ناحیه یک نورآباد، در رده محروم از امکانات و خدمات شهری قرار دارند. در نهایت، بین محلات مختلف شهر با توجه به عوامل تمرکز جمعیت و دسترسی ها، از نظر توزیع فضایی خدمات، عدم تعادل و نابرابری وجود دارد.

Spatial Ranking of Public Services and their Shortage in Cities (Case Study: Noorabad Mamsani City)

One of the criteria of social justice and urban sustainable development is considering balanced distribution of infrastructures and urban facilities therefore, the distribution of the services should be in such a way that not only it creates spatial justice in the areas, but it also prepare the ground for urban development. This research has descriptiveanalytical approach and tries to recognize and rank the rate of existing services in 13 neighborhoods of Noorabad Mamsani City in Fars Province using education, health, and cultur, sport, office, green space, and facility indexes. For this purpose, initially the prosperity of services in these areas was examined by using models of the coefficient of variation and statistical techniques and then, the rate of prosperity of urban services in these neighborhoods was evaluated and analyzed by using multiple criteria decision making (MCDM) model based on TOPSIS approach. The results show that there are significant discrepancies regarding the rate of prosperity of services among 13 neighborhoods of Noorabad so that central areas of the city i.e. neighborhoods 1 and 2 in district 2, are prosperous and nomadic areas are prosper less. Eventually, there is imbalance and inequality among different areas in this city regarding concentration of population and access in terms of spatial distribution of services.