ارزیابی عوامل موثر بر توانمندی اقتصادی (مطالعه موردی: زنان آسیب‌پذیر در شهر تهران)

توانمندسازی، فرایندی است که طی آن، فرد از نیازها، خواسته های درونی و قابلیت های خود، آگاه می شود و با هدف رسیدن به خواسته ها، به کسب توانایی های لازم می پردازد. در پژوهش حاضر، درک بومی از توانمندی اجتماعی و اقتصادی، عوامل موثر بر رشد و موانع آن، با دو روش کیفی (نظریه بنیانی) و کمّی (تحلیل همسبتگی)، بررسی شده اند. برای جمع آوری اطلاعات کیفی، از فنون مصاحبه عمیق، بحث گروهی متمرکز و مشاهده مشارکتی و مستقیم و برای جمع آوری اطلاعات کمّی نیز از پرسشنامه اسکات و جیف برای صد و یازده نمونه استفاده شد تا از این طریق، موانع توانمندسازی زنان براساس سه عامل نگرش و میزان (شدت) تجربه، آموزش و پایگاه اجتماعی اقتصادی (اشتغال) زنان در قالب 33 گویه، بررسی شوند. نتایج حاصل از پژوهش کیفی نشان می دهند که اشتغال، متوازن سازی درآمد و هزینه، پس انداز و کارآفرینی، در تداوم بخشی و پایدار سازی توانمندی اقتصادی افراد، نقش تعیین کننده و بسزایی داشته اند. نتایج کلی تحقیق کیفی، نشان می دهند که برخی از عوامل موثر در رشد توانمندی عبارتند از: زندگی چند خویشاوند در کنار هم، خانواد ه گرایی، سرمایه اجتماعی، همیاری ، همبستگی اجتماعی و حمایت از یکدیگر. نتایج حاصل از تحقیق کمّی نیز نشان می دهند که دو عامل آموزش و اشتغال، از جمله مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر توانمندسازی زنان آسیب پذیر ستاد توانمندسازی شهرداری تهران، محسوب می شوند.

An Assessment of Effective Factors on Economic Empowerment (Case Study: Vulnerable Women in Tehran)

Empowerment is a process in which an individual will be aware of his needs, internal demands, and capabilities, and acquire necessary abilities aiming to achieve requests. Native notion of socioeconomic empowerment, effective factors on growth and its barriers were studied by two qualitative (grounded theory) and quantitative (correlation analysis) in this research. Depth interview techniques, and focus group discussions, and participatory and direct observation were used for qualitative data collection, and Scott and GYF questionnaire was used for 111 sles for quantitative data collection in order to examine the obstacles of womenrsquo s empowerment based on three factors: attitude and the amount of experience, training, and womenrsquo s socioeconomic status (employment) in the form of 33 items. The qualitative results show that employment, balancing income and expenses, savings and entrepreneurship have influential and determining role in continuation and sustainability of peoplersquo s economic empowerment. The overall results of qualitative research show that some relatives who live together, familyorientation, social capital, cooperation, social correlation, and supporting each other are some effective factors on empowerment growth. Also, the results of quantitative research indicate that two factors: training and employment are the most important effective factors on vulnerable womenrsquo s empowerment in empowerment staff of Tehran Municipality.