سطح‌بندی مشارکت‌های شهروندی محله‌مدار در نظام مدیریت شهری (مطالعه موردی: شهربوکان)

با توجه به افزایش جمعیت شهرنشین در چند دهه گذشته، چنانچه بخواهیم در توسعه شهرها، پاسخگوی احتیاجات امروزی و سهم نسل‏های آینده از منابع باشیم، ‏باید اداره شهرها را بر پایه مشارکت آگاهانه شهروندان برنامه‏ریزی کنیم. یکی از این زمینه‌ها، مشارکت‌های شهروندی محله‌مدار در نظام مدیریت شهری می‌باشد که هدف اصلی تدوین این مقاله است. روش پژوهش، توصیفی، تحلیلی و پیمایشی می‌باشد و برای جمع‌آوری داده‌ها از ابزار مصاحبه و پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده شده است که ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده برای پایایی آن 86/0 و روایی آن از طریق پرسش از اساتید، مثبت ارزیابی شد. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تکنیک ویکور استفاده شده است. این مدل برای ارزیابی گزینه‌هایی به کار می رود که هم‌زمان به یک اولویتبندی در معیارها دست می زنند و در نهایت مبنایی برای نتیجه‌گیری‌های آتی قرار می‌گیرند. جامعه آماری، جمعیت شهر بوکان در سرشماری‌ 1390 (171773 نفر) می‌باشد. نمونه آماری با توجه به فرمول کوکران 383 نفر محاسبه گردید که جهت کاهش خطا 400 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. نتایج حاصل نشان می‌دهد که شهروندان از میزان مشارکت در سطح محلات سکونت خود راضی نیستند که این نشان‌‌دهنده عدم‌مشارکت مردم در کارهای صورت گرفته در محدوده محله خود است. همچنین نقش نهادها (سازمان‌های غیردولتی، شوراها و انجمن‌ها) در سطح دوم نارضایتی شهروندان قرار دارد. سطح نهایی نارضایتی ها در گروه مدیریت شهری می باشد که با توجه به امتیازات اخذ شده در مدل، رضایت نسبی شهروندان از عملکرد مدیران شهری را نشان می‌دهند. به دلیل اینکه در این مقاله، بیشتر به میزان مشارکت شهروندان در اداره محله خود پرداخته شده است، عملکرد یا عدم‌عملکرد مدیران شهری نمی تواند نشان‌دهنده شهری بهینه باشد؛ بنابراین، با ایجاد نهادهای مختلف در سطح محله می‌توان ارتباط پایداری بین ساکنان محلات و مدیران شهری (شورا و شهرداری) برقرار کرد.