بررسی عامل کششی انگیزاننده گردشگران در انتخاب مقصد، مقایسه مقاصد داخلی و خارجی (مطالعه موردی شهر تهران)

امروزه صنعت گردشگری فعالیتی تقاضا محور است، یکی از راه‏های شناخت تقاضا، بررسی انگیزه‏های مسافران در انتخاب مقصد بوده که می‌توان عرضه را بر آن مبنی تنظیم کرد. از سوی دیگر در جغرافیای رفتار فضایی، مطالعه درک و انتخاب افراد از محیط پیرامون مورد بررسی قرار می‌گیرد، می‌توان گفت رفتار و ادراکات فرد، برگرفته از انگیزه‏های او است. این انگیزه‌ها را می‌توان به دو نوع انگیزه‏های کششی و رانشی تقسیم‏بندی نمود. انگیزه‏های کششی برای فرد برآمده از ویژگی‏های نظام فضایی گردشگری مقصد است. در مقاله حاضر سعی بر آن است که با بررسی انتخاب مقصد فعالیت محور به عنوان یک عامل کششی، به تبیین و مقایسه الگوی فضایی انتخاب دو مقصد خارجی (شینگن و مالزی) و مقصد داخلی (کیش) از سوی گردشگران ساکن شهر تهران پرداخته شود. روش پژوهش، توصیفی- پیمایشی بوده و با استفاده از ابزار مناسب اسناد کتابخانه‌ای و پرسشنامه اطلاعات تحقیق گردآوری شده است. به همین منظور پس از انتخاب الگوی مناسب عوامل کششی و رانشی از میان مدل‏های موجود در انگیزش گردشگران، سه پرسشنامه جداگانه در هر حوزه در اختیار 416 نفر از پاسخ‏گویان قرار گرفت و داده‌ها توسط نرم‌افزار spss و آزمون‌های کای دو و حداقل تفاوت معنادار فیشر بررسی شد. نتایج حاکی از آن بود که تصور افراد از امکانات موجود در مقصد و احساس راحتی در استفاده از آنها و فعالیت‏های تعریف‏شده در مقصد و نه صرفاً جاذبه‌ها، در انتخاب آن مقصد موثر است.